woensdag 15 mei 2013


Woensdag 15 mei.

De weken zijn weer omgevlogen. We hebben ons doel bereikt, namelijk zorgen dat voor 15 mei alles netjes en tot in de puntjes toe schoon, verzorgd en er gezellig uitziet. Nu kunnen we lekker buiten aan de gang. De eerste 96 zalig geurende bosviooltjes zitten in de (IKEA) potten, de lantaarns (ook IKEA) branden ´s avonds weer.

De eerste campinggasten zijn inmiddels geweest, met camper of caravan. Het seizoen is begonnen!
De gasten geven leuke reacties met; wat ziet het er gezellig uit of wat is het hier leuk. Overigens branden de kaarsen buiten wel, maar het wordt al bijna niet meer donker. Tis dat het bewolkt was en miezerig maar het is al zo helder ´s nachts dat je buiten gewoon kunt wandelen.

Men vraagt ons altijd, kun je wel slapen?
Ja hoor, geen probleem. Je bent de hele dag lekker bezig, moe wordt je toch wel. Met je ogen dicht is het donker genoeg! Het grappige is, de gasten komen in deze tijd voor de lange nachten, gaan ze vroeg naar bed! Als je rond 2230 uur over de camping loopt, is het muisstil, heerlijk.
DAT is pas echt het mooiste geluid dat er bestaat. ´s Winters hoor je de sneeuw vallen, nu hoor je de of de koeien bewegen, een wakker vogeltje kleine geluidjes maken of gewoon helemaal niets. Straks horen we het water kabbelen van het meer, het ijs is al hard aan het smelten. De sneeuw is al bijna verdwenen.
We genieten echt volop van het "Livet på landet" oftewel het landleven. We helpen steeds vaker met de kalven of vaarsen voeren. Heerlijk die geur van hooi, stro of koemest! Geen gier maar pure poep. Of je zit onder het hooi, lekker met je fleece trui aan in de stal helpen, of je ruikt naar koe. Die vinden ons nog steeds om op te vreten haha. Geef ze eens ongelijk!
Heerlijk met je laarzen door de modder of plassen stampen, ik voel me dan net zo een klein kind die nog even extra hard wil stampen en spetteren. Niemand die het vreemd vindt als je haar niet goed zit, of je lekker zonder make up loopt. Puur natuur. Opgeteld met "frisse" lucht op alle mogelijke manieren, veel zonne-uren en bovenal VRIJHEID, kunnen we echt concluderen dat we echt de juiste keus hebben gemaakt. We zijn dan wel 7 dagen per week in touw, maar het geeft zo een voldoening. Oh ja, en spierpijn! Overigens, dit is Bolle, geboren 7 mei.

Ik breng nog wel eens kaas- of yoghurt bestellingen weg, het kaasmeisje van Skabram, dan heb je pas echt de kans om even met de lokale bevolking te babbelen. Hier even een klein lesje zweeds.
Trivs ni i Jokkmokk? Vinden jullie het leuk in Jokkmokk?
Javisst, vi trivs i Jokkmokk. Jazeker, wij vinden het heerlijk in Jokkmokk.
Jo, Hanz berättade att ni har piffad up hela huset! Ja, Hanz vertelde al dat jullie het huis zo hebben opgefrist.
Ja, haha, det behövdes verkligen! Ja zeg ik lachend, was ook wel nodig ook. Zo komt het gesprek op gang sta je opeens hele gesprekken te voeren. Eindigend met elkaar op Facebook uit te nodigen om elkaars product aan te prijzen.

Komend weekend is er een loppis in Jokkmokk, daar verheug ik me op! Loppis is een rommelmarkt, waar je echt vaak de leukste dingen tegenkomt voor een prikkie. Daarna verheug ik me op op 1 juni a.s. Via een bepaald lidmaatschap wordt er een busreis georganiseerd naar de finse grens, Tornio. Die reis gaat naar een speciale handelsträdgård, oftewel tuincentrum waar planten gekweekt worden voor het klimaat in het Hoge Noorden. Ik als tuingek, helemaal top dus! Daar waren we al naar op zoek. Daarna............................gaat de trip naar IKEA, Haparanda. De meest noorderlijke die er is. Hier dus wel even 3 uur rijden vandaan he! Ik ga alleen, want er moet iemand hier zijn, maar Jaap krijgt eerdaags andere uitjes. Die gaat een keer vliegvissen leren met een kennis. Spannend dus en je ontmoet weer nieuwe Jokkmokkels. ehhhhhhhh Jokkmokkers. Om 0700 uur vertrekt de bus en om 1900 uur zijn we ongeveer terug.

Morgen komen onze nieuwe koeien, die gaan naar de 2e boerderij. Later die dag worden hier de andere koeien opgehaald. Niet getreurd, er blijven er nog een aantal over. Wij gaan lekker ons kalf Bolle voeren met de fles en de vaarsen verwennen met verse hooi. We zullen ons niet vervelen.

Nou, nog even wat foto´s en dan zeg ik weer, WORDT VERVOLGD.
 
















Liefs Olga en Jaap, Sandy, Gompie en Ijoor!




zondag 5 mei 2013


Hejhej!

Vandaag is het 4 mei en we zijn officieel in dienst bij SKABRAM!!!

De week van 20 april stond in het teken van een verrassing.
Een aantal weken geleden hebben we kennis gemaakt met Karin en Juha van Arctic Husky Adventures.
Omdat Jaap 60 zou worden, wilde ik hem verrassen met een hondensledetocht.
Het zou er om spannen of dat zou lukken, omdat opeens de temperatuur de laatste 2 weken rond het vriespunt bleef hangen. Gelukkig waren de nachten nog onder 0 en overdag maximaal +5.
Zou de sneeuw lang genoeg goed blijven voor onze tocht en zou het ijs nog lang genoeg ijs blijven zonder plassen erop? Eenmaal een datum gepland, was de vraag hoe krijgen we Jaap daar zonder dat hij ergens onraad zou ruiken. Iedereen wist ervan via internet, Facebook en de blog, maar Jaap leest dat niet dus ik had mazzel. Hanz zou iets bedenken om hem om de tuin te leiden.
Een dag voor onze tocht zit Hanz ´s morgens aan de expresso en zegt; Jaap we gaan morgen naar een traktor kijken. Ik tuinde er zelf nog in en riep spontaan, oh wat leuk! Hanz gaf al snel een seintje en ik kon bijna mijn lachen niet inhouden.
Waar gaan we heen, zegt Jaap. Oh daar ergens die kant op was het antwoord.
Beetje doorgebabbeld over de traktor van een oud mannetje en Jaap had niets door.
Dinsdagochtend; Jaap en Hanz doen nog wat klusjes en om 11.15 uur zegt Hanz, Jaap we gaan ff weg, traktor kijken. Ondertussen had ik de tas al klaarliggen met wat extra warm spul en kon mijn lachen niet inhouden. Ben maar even weggelopen en heb ze uit de verte even nagezwaaid. Zodra ze de hoek om waren, ik naar binnen geraced, autosleutels gepakt, tas in de auto en op weg naar Arctic Husky Adventures.
Ik ben er bijna, gaat mijn telefoon. Hanz! Speelt het spel even door. Ja zegt Hanz, u zei dat ik daarheen moest maar ik kan kan het niet vinden, half lachend en Jaap had nog steeds niets door verteld hij later. Oh voor de brug rechtsaf dus, oke! Jaap zegt nog, dat is vlakbij die huskymensen. Ik begin uiteraard te lachen en speel het spelletje mee, geeft natuurlijk rare antwoorden waardoor het voor Hanz moeilijk wordt om in de plooi te blijven, maar het lukt. Ik ben inmiddels geland en roep, ja kom maar! Ik verstop de auto en mezelf op het balkon, fototoestel klaar voor afschieten.

 Jaap ziet op het allerlaatst onze auto staan en begint iets te vermoeden. Eenmaal uit de auto, komt ook Karin eraan lopen en zegt, ben je klaar voor een avontuur? Actie geslaagd. Het weer zat ook mee, droog, half bewolkt, net boven het vriespunt maar niet koud. We maken kennis met de honden, ze spelen even met elkaar en daarna helpen we met inspannen. Ze zijn direct stil en weten, we gaan op pad, werk aan de winkel! Wij gaan op de slee zitten, de handrem gaat er op, en Karin doet het hek open. Alleen al dat hek open doen vond ik zo een bijzonder gevoel, hoe de hondjes reageren, gezonde spanning in de lucht. Karin neemt haar plaats in, de rem gaat er af en whooeeeeeeeeeiiiiii. Daar gaan we. Zo leuk! Over het ijs, door de bosssen, over heuveltjes, helemaal leuk! Ik zit voorop en krijg opspattend ijs op me, omdat het ijs wat zacht wordt. Maar het is nog prima te doen. Na een uur stoppen we bij een soort vissershut, waar we lekker aan de warme chocola gaan en er wordt eten klaar gemaakt op een houtvuur. Als toetje is er nog de heerlijke blauwe bessentaart vers gebakken. Wat prachtig. Aan een openbrekende rivier, ijsschotsen, vuurtje, hondjes in ruste, perfekt.

Dit zou ik wel een week kunnen doen, waarop we alvast voor volgend jaar een tocht bespreken en vooruit boeken. Maar dan wel ook 1 met een overnachting in den koude. Dat moet je toch een keer gedaan hebben. Eenmaal terug helpen we weer met de honden, drinken we nog koffie met weer taart en kunnen de honden nu echt van een welverdiende vakantie genieten. Dit was voor dit seizoen de laatste tocht, dus wij hadden super mazzel.

Een paar dagen later helpen we Hanz ook een keer met de koeien voeren. Ik heb ze zelfs geborsteld.
Ondertussen, terwijl wij kijken bij het melken, staan de jaarlingen aan ons te snuffelen, proberen of we eetbaar zijn, lebberen ons af. Gezellige boeven zijn het. Na het melken voeren we ze nog weer bij met hooi. Hanz gaat in een kruiwagen liggen met stro en we hebben meteen een nieuw item bedacht..........een ligstoel om aar het noorderlicht te kijken. Kruiwagen, hooi, rendiervachtje en genieten maar.

30 april, 07.30 uur. We gaan onze nieuwe collega ophalen van het vliegveld. Om 09.30 uur zijn we in Boden. Even naar de 2e hands winkel. Nou, dat even duurde een uur en ik heb letterlijk mijn slag kunnen slaan voor een aantal huisjes. Met een big smile komen we met leuke korting en gratis bezorgen de winkel uit. Voor ons geen oranje feestje maar wel superblij met onze aankopen. Wordt ook nog gratis thuisbezorgd, goeie deal gemaakt dus.

In Luleå nog weer winkel in winkel uit voor wat spullen voor de camping en huisjes en op tijd zijn we op het vliegveld. We horen Hinne zijn hondjes al, dus alles goed gegaan.
Hanz heeft voor ons allemaal gekookt. Eenmaal thuis (alles in ons huis) is Hanz nog aan het koken en zijn ouders en wij schuiven lekker aan.
Daarna een keer het nieuws kijken op tv, even kort de koningsdagperikelen aanschouwen en moe duiken om we om 23.45 uur in bed.
Alweer een gezellige dag voorbij. Nu is het wachten op het eerste kalfje, kan elk moment komen.
Wordt vervolgd............

Dikke knuf,
Olga en Jaap