Op de valreep nog eentje dan....

Een pijnlijk weekje was het.
Domme pech, ik heb iets met trappen geloof ik.
Na een gezellig bakje thee in Porjus, bij A & H, nog net voor we weg gaan even een rondleiding gehad op de bovenverdieping. Voorzichtig naar beneden, goed opgelet, want ik zit niet te wachten op ongelukken. En voor dat ik denk beneden goed aan te landen, zoef ik natuurlijk van de een na laatste traptrede af. Aldus beland ik op mijn gat, rechter ribbenkast, rechter onderarm. Ik hap even naar adem maar heb verder op dat moment eigenlijk geen last. Vraag me niet wat er gebeurde, want dat kan ik niet na vertellen. Maar ik liep op sokken en ik vermoed dat ik gewoon uitgleed. Na ja. Eenmaal thuis begon er een en ander wel gevoelig te worden. Meteen de tube arnica zalf opgezocht en smeren maar. Een super blauwe onderarm, na 2 dagen smeren, bijna weg! Maar de ribbetjes aan de rechterkant en de bijbehorende spieren, die waren toch wel aardig ontzet. 2 dagen rustig aan heeft goed geholpen en nu gewoon even oppassen op de bewegingen die ik maak. Al met al met een zoeeeeeeeeefer  afgelopen. Daarna een koutje opgelopen, dus nu lekker flink aan het snotteren (MUTS OP!!!) Maar het ergste hebben we weer gehad.

Wat hebben we weer een schommelende temperaturen. Van min 33, zachtjes naar min 25. Naar min 11 en nu 0! De bomen zijn weer groen (geen foto, isssenieleuk) en het scheelt een jas (en een muts!) Voor de gasten die buiten activiteiten doen op zich wel lekker, maar iedereen is het er wel over eens dat het witter dan wit veeeeeeeeeeel mooier is en het dus graag wat kouder mag zijn. Maar niet getreurd, de winter is nog niet voorbij!

Full House deze week in de stuga's. Uit alle windhoeken deze keer, Israel, Zweden, Nederland, Duitsland, Portugal en Amerika!  Nu ook Italie. Erg leuk. Sommigen hebben een auto maar sommigen ook niet. Als ik dan even tijd heb neem ik ze graag even mee op safari. Zo ook deze week. Chamy en Bryan uit Amerika troffen het met de lage temperaturen. Min 30, gelukkig  hadden ze de juiste kledij voor een tourtje. Dus, ´s morgens om 10.30 uur de auto in en op (foto)jacht. De van in de auto piepte weer aan alle kanten van de kou maar de auto werd snel warm. Eerst richting Purkijaur, een fotoshootje gedaan.

Daarna richting Vajmat. We hoefden deze keer niet zo ver want al snel hadden we de eerste Rudolfjes te pakken. Op ons gemakje de rendieren beetje gevolgd zodat ze lekker foto's konden maken. Awesome! We tuffen zachtjes verder. 

Opeens..............yes. Links! Daar ligt een eland te kauwen. Wauw! 

We blijven rustig staan kijken eerst vanuit de auto. Het dier stoort zich nergens aan. Dan toch maar voorzichtig en heel zachtjes uitstappen. Hij spitst zijn flufffige oortjes. Een andere auto komt ons voorbij en ja, dat is teveel voor het beestje. Hij staat op en denkt, Kiss My .....

We rijden door en zien nog meer rendieren. Maar we keren toch weer terug naar de eland en ......jawel die ligt weer in zijn heerlijke sneeuwholletje te kauwen. We maken weer foto's, kunnen hem uitgebreid aanschouwen en na een kwartier gaan we maar eens terug richting huis. Niet overeind te krijgen deze luie donder, lopend zijn ze ook zo leuk. Maar de safari was weer geslaagd!

Ook hebben we gasten die zelf een hondenspan bij zich hebben. 16 sledehonden en 4 sleden. Een drukte van belang en erg leuk om te zien als ze worden ingespannen en vertrekken. De sneeuw is in andere delen van Zweden maar minnetjes dus dan trek je naar Jokkmokk!

U heeft honden, sledes en geen sneeuw? Kom naar Skabram!

En dan is toch echt de laatste dag van het jaar aangebroken.
We maken straks even een vuurtje buiten rond 2330 uur. Voor diegene die toch even wat langer buiten willen zijn, kaarsen aan. Gezellig ennnnnnn een schaal oliebollen uiteraard!

Decembermaand, een maand vol activiteiten.

#Zweden #Lapland #Poolcirkel #Rust.........#Genieten!

.........Tja, het leven en internet bestaat tegenwoordig uit # oftewel HASHTAGS.
Op deze manier ben je makkelijker te vinden, indien je tenminste gevonden wilt worden.

In dit geval bedoel ik #rust even ironisch.

Ja, Zweden straalt rust uit en zeker met zo en prachtige winterdeken om je heen.
Maar rustig waren de laatste weken absoluut niet. Wel druk en gezellig.
Deels zoek je zelf de "drukte" op, deels komt het op je pad of het hoort bij je werk.

Het deel wat bij ons werk hoort, bestaat vooral uit wasmachines draaien momenteel.
Onze groep Italianen en Portugezen genieten van een welverdiende vakantie in hun geboorteland en komen weer terug begin januari. Ondertussen worden hun stuga's straks verhuurd en dat betekent dus heel veel wasgoed. Ik vind het nou eenmaal belangrijk dat zowel de nieuwe gasten als zij straks weer terug komen in een fris huisje. Dus, gordijnen, dekbedden, kussens etc. lekker wassen. Het werk is het niet, maar wel organiseren zodat alles een plek kan krijgen.

Daarnaast is er kaas ingepakt, heel, heel veel kaas. In luxe verpakkingen, in gewone verpakkingen. Dozen vol. Winkels bestelden een enorme voorraad, Er werd met de kaas op kerstmarktjes gestaan of proeverij dagen. De dagen zijn omgevlogen.


















Voor de kerst is het in Nederland Sinterklaastijd en die is ook ons deurtje dit jaar niet voorbij gegaan. Dan is er nog een verlaat verjaardagspakketje binnengekomen, Gezellig dus.
Aan een kerstboom doen we dit jaar niet, maar kleine hoekjes gemaakt, eigenlijk wel zo leuk en praktisch (ik haat dat woord) met een speelse hond.

Zelf moet je zorgen voor vertier. Ook dat was er volop.

Om te beginnen ben ik meegeweest met een heerlijke trainingstocht met Karin en de husky's op de quad. Een prachtige zonnige dag, maar koud. Overigens is het de hele tijd wederom een tijd geweest van zeer uit eenlopende temperaturen. Tussen min 20 en plus 2. Begin je net te wennen aan de kou, kun je bijna weer in een tshirt naar buiten. Maar goed, deze dag was het echt koud. Zonnig, maar brrrrrr. Min 15 ongeveer, later kouder. En dan stilzitten.
We spannen samen de honden voor de quad.  klimmen erop en starten maar. Ehh niet helemaal. Quadje pruttelt wat maar echt starten nee. Nadat Karin besluit dat we de sneeuwscooters dan maar pakken, slaat hij aan. Met het risico dat we straks ergens in de wildernis staan, maar we gaan toch met de quad.

         

   

Tijdens de tocht hebben we uiteraard even een fika pauze gehouden. De hondjes werden eerst verzorgd en kregen een snack. Wij konden ons daarna even opwarmen bij het houtvuur en genieten van een heerlijk worstje, koffie en een kaneelbulle. We zochten een plekje waar we onze rendiervellen op konden leggen, We vonden 2 mooie grote stenen, verborgen onder een dikke laag sneeuw. IJzig waren ze ook. Het vuurtje knispert en knappert al lekker. We genieten van de koffie en hebben de grootste lol samen. Tijd voor een foto samen, via de telefoon met zelfontspanner, Even over het vuur stappen, toestelletje op de quad zetten, mikken......en rennen maar. Ik beland wel degelijk op mijn plek deze keer en klik. Ja hoor we staan op de foto. Toch maar even opruimen die telefoon, want anders is de batterij leeg. Terug naar mijn plekje, stap ik over het vuur, neem plaats op mijn ijzige zetel en voor ik er erg in heb, glij ik met rendiervel en al op de grond......NET niet in het vuur. Ik rol razendsnel weg en lig weer eens te spartelen in de sneeuw. Ik plas zowat in mijn broek van het lachen want het zal Olga niet weer eens zijn. Maar alles gaat goed, behalve dat ik onder de sneeuw zit en als een michelin vrouwtje weer omhoog moet zien te komen. Hehe, Olga zit weer. We drinken en lachen verder en bijna glijdt Karin van haar steen af. Maar gelukkig, ze blijft nog in balans. Na een half uur lachen gieren brullen maken we ons weer op om naar huis te rijden. Karin grapt, "ik hoop dat hij het doet". Anders moet jij hier blijven met de honden, dan haal ik de scooter. Maar na een spannende 3 minuten.... hatzee. Daar gaan we weer. Een maal thuis samen weer alles opgeruimd en ieder in haar eigen huisje snel de warmte in, Thuis meteen een warme douche, kachel aan. Onbewust wordt je toch wel koud van het stilzitten, maar het was weer gaaf.

Dan.....een piepklein kerstmarktje. Nog minder dan vorig jaar.
Maar toch even met de buuv van stuga 1 erheen geweest. Wafeltje gegeten en weer op huis aan.




Bij ons zwemmen wordt geroepen dat elke les even samen voor wie dat wil, glögg met pepperkaka
o.i.d. genuttigd kan worden. Er worden groepjes opgeschreven en ieder groepje zorgt voor een versnapering. Het idee is leuk. De ruimte......hmmmmmmmmmmmmmmm daar kan nog wel wat aan gedaan worden. Als ik dit zie, jeuken mijn handen..........







Aangezien Jokkmokk ook een aantal  "nieuwe" burgers heeft, oftewel van andere culturen wordt er een internationale avond georganiseerd. Voor een prikkie een namiddag en avond, met muziek en een buffet met hapjes van diverse culturen. Samen met Rianne ga ik dit eens uitproberen. Dat Hanz hier ook moet spelen is mooi meegenomen. Veel bekenden komen we tegen. Het Folkets Hus is feestelijk aangekleed. Lange tafels en we kiezen een plek vooraan. Maar goed ook want achterin is het duidelijk erg rumoerig. Maar het is aardig georganiseerd verder en gezellig.
Een gochelaar zorgt voor entertainment tussendoor en vraagt regelmatig hulp uit het publiek. We zitten gelukkig ver genoeg van het podium af. Maar opeens is iemand van ons toch de klos. Of ze zweeds spreekt ,vraagt de beste man. Met frisse tegenzin beklimt Rianne het podium. Een kaart truc. De gochelaar kan raden welke kaart Rianne kiest. En verdomd, hij flikt het hem ook. Ze staat er met haar neusje bovenop, maar kan toch niet uitvogelen hoe hij het doet. Afrikaanse muziek aan het eind van de avond zorgen ervoor dat een aantal mensen even los gaan. Met tuuuutende oortjes gaan we naar huis, waar het noorderlicht alweer een show weggeeft. Hmmm, al met al een geslaagde avond.

      

      

De korste dag is geweest. We genieten van magische kleuren. Noorderlicht is volop aanwezig.

De laatste zonnestralen waren te zien op 21 december.

Een jaar is weer omgevlogen.
Precies een jaar geleden, 24 december, was een trieste dag. Vandaag genieten we van de grappen en grollen maar ook pubergedrag van Ludde. Super aanhankelijk en op zijn eigen wijze verkent hij de wijde wereld. Steeds een stapje verder. Onze grenzen worden afgetast. Buiten spelen staat boven aan zijn agenda en kou en sneeuw zijn momenteel zijn favoriet.

 

Jaap klust nog steeds aan de snowscooter. Naast de andere klusjes die gedaan moeten worden. Zullen we er deze winter op rijden?

Als kind zijnde was ik al gefascineerd door sneeuw, ijs. Alles wat op tv was, van Heidi en Peter (voor de omgeving) tot documentaires over Lapland, of Antartica, wilde ik zien.
De omgeving, bergen, natuur. Ik kreeg er nooit genoeg van. De eerste keer dat ik husky's aan het werk zag in Hälsingeland, hun blije gehuil. Ik vergeet het nooit. En nu mag ik hier wonen en alles beleven waar ik ooit van heb gedroomd. Jaap zijn grote werkplaats, zijn domein. Gelukkig zijn we samen verzot op sneeuw, ijs, buiten zijn. De stuga's worden goed geboekt. Min 23 tot min 30. Heerlijk!
2014................niet slecht. Helemaal niet slecht!