maandag 24 juni 2013

Het is alweer veel te lang geleden, maar daar zijn we dan weer.

Inmiddels is het echt Midsommar, het weer is iets onstabiel maar absoluut niet koud.

We hebben lekker veel gasten, zowel met grote caravans en campers als met ieniemini tentjes.
Met een oldtimer toerend, van hutje naar hutje. Wandelaars, die de Kungsleden wandelen, of eenzame fietsers op weg naar de Noordkaap. Net met pensioen en zichzelf "verwennen"met een fietstochtje vanaf Bad Bentheim naar de Noordkaap....slik! Tis maar wat je verwennen noemt, maar wel heeeeeeeeeeel dapper.
Net met pensioen, tochtje Noordkaap  

Of je hebt jezelf beloofd om voor je 60ste naar Jokkmokk te gaan. Dan ben je opeens 58 jaar jong, mensen in je omgeving worden ziek en dan besef je dat het nu toch wel eens tijd wordt om die trip echt eens te gaan maken. Dus je stapt dan lekker op de trein, even zonder echtgenote, want die ziet het op dat moment nog even niet zitten, Zweeds Lapland. Je hebt een rugzak en een piepklein tentje mee, loopt heel wat af en zeult heel wat kilometers je rugzak mee. Heerlijk al die mensen men hun prachtige verhalen.
Terrasje bij de keuken















Ons terrasje bij de campingkeuken doet het ook erg goed. Vooral de wandelaars, fietsers en mini -tentgangers zijn daar vele uren te vinden, gezellig samen koken, beetje internetten of babbelen. Uiteraard hadden wij al voor de bloemetjes en kaarsen op tafel gezorgd. We genieten van de gasten, vooral als we zien dat de gasten hier zo genieten. Alle nationaliteiten zijn aanwezig. Van krasse ouderen tot pas getrouwde stelletjes. Jonge dames die in hun eentje op avontuur zijn en in onze kota overnachten, in een slaapzak op de grond. Erg leuk. Sommigen komen wel 3 keer terug tijdens 1 reis. Op de heenreis als stop, dan gaan ze wandelen in de bergen en komen weer terug. Of ze trekken nog even verder en komen op de terugreis nog een keer terug.
Kåta, lekker knus
Geliefd bij tentkampeerders

















Jaap is van de week mee geweest met Karin en Yuha, de eigenaren van Arctic Husky Adventures. Yuha zou Jaap een keer meenemen om te wandelen of visplaatsen te laten zien. Dus 's morgens om 0900 uur vertrokken ze voor een tochtje van circa 3 kilometer, door de natuur langs Pärlälven. Heerlijk door de bossen, vergezeld door muggen en ander geneuzel. Daar hebben ze langs het wilde water lekker even gepicknickt en koffie gemaakt op vuurtje. Met natuurlijk een kanelbulle.

















Midzomernachten..........
We hadden ook bezoek uit Nederland, Saskia, ex collega van RCN was de eerste die ons hier kwam opsnorren. Ze is gezellig 5 dagen geweest en samen hebben we nog een paar elandensafari's gedaan. Helaas zonder succes. Wel rendieren gezien en een haas. Natuurlijk een stuk verdwaald op 1 van onze tochten, zodat we opeens aan de achterkant van een stuwdam zaten, ook heel apart, ´s nachts om 02.00 uur. Je gaat er daar in, zei Hanz, en dan kom je daar uit, kan niet missen.      
             
.................hmmmmmmmm. De brug misten we echter wel die ons aan de andere kant moest brengen naar huis. Dus een stukje van 20 km werd daardoor toch weer 50 tot 60 km.  Maar goed, picknicken in the middle of nowhere, Sandy mee. Gezellig met zak chips en thermos limonade. Jaja, ik was de BOB. We zijn ook even bij Karin en Yuha op kraamvisite geweest. Daar hebben we hondje BAMBAM even bewonderd, net een 2 weken oud. Saskia is er overdag zelf lekker op uitgetrokken, de natuurreservaten Muddus en Serri bezocht. Nu schijnt er een waterval te zijn...........kan niet missen zegt Hanz. Hmmmmmm, nja, die heeft ze toch gemist. Uiteraard hebben we haar niet laten gaan zonder dat er eerst rendiervlees geproefd werd. We hebben nog een prachtig boek gehad van haar over het leven van een rendierhouder. Heerlijk als het straks weer iets rustiger wordt na half september om daar mee weg te kruipen bij de open haard.

                                 














Wij hadden een 2 weken geleden een leuke klus van Hanz. Of we een koe wilden ophalen. Tuurlijk Hanz, doen we! Eerst ´s morgens een paardentrailer opgehaald, lampjes gecontroleerd en op naar Arjeplog. Over de E45 eerst richting Arvidsjaur. Onderweg een lekkere pauze gehad nabij Piteälven. Prachtige rivier, lekker wild stromend. De picknicktafel stond al uitnodigend klaar in de zon.
.
   

kadootje

Koffie en brood hadden we bij ons, zoals het een echte Zweed betaamd haha. Enig nadeel was, dat er die dag wel er veel muggen waren, maar ja. Daar laten we ons niet door wegpesten.
Dus genoten van het uitzicht en het heerlijke geluid van wild stromend water. Na 15 minuten tuffen we weer verder naar Arjeplog, om nog 1 keer een korte pauze in te lassen voor we de koe ophalen. Daar aangekomen krijgen we al snel koffie aangeboden. Altijd gezellig om andere mensen te ontmoeten dus hup, mee naar binnen. Netjes schoenen uit, zoals het ook weer een echte zweed betaamd. We gaan aan de keukentafel zitten en...hopsan.........wat is dat? De tafel beweegt......Ik kijk naar boven en zie dat de tafel op een of andere manier aan het plafond hangt! Hanz had het al gezegd, dat er iets aparts was... De boer des huizes verteld dat ze een tafel hadden gekocht zonder onderstel, dus ja, je moet wat. De boerin des huizes kwam daarna met de verrukkelijkste geitenkaas aan met crackers die ik ook had gegeten. Noorse geitenkaas was het. Arjeplog ligt op weg naar Noorwegen dus die rit hebben we al gepland! Geitenkaas halen. Uiteraard kwamen ook allerlei zoetigheden op tafel, maar die kaas, hmmmmmmmm niet te versmaden. Na wat gezellig gebabbel en heerlijke verhalen van ook de zoon die 's winters beveiliger is bij Porsche, alle dure auto's krijgen daar hun testritten, moeten we natuurlijk vertellen hoe het komt dat we zweuds spreken. Dat scheelt, dat hoeven we hier in deze blog niet meer uit te leggen! Na een klein half uurtje, gaan we de koe Ester ophalen. Zij laden de koe in, redelijk relaxed is ze en wij brengen haar veilig naar Hinne en Marja op de boerderij in Vuollerim. Onderweg nemen we nog 5 minuten pauze, geven Ester wat hooi, kriebelen even aan haar wang en zien en ruiken ahum dat ze lekker heeft staan schijten in die wagen. Diarree. Joepie, het liep nog net niet de wagen uit haha.
In Vuollerim wordt Ester uitgeladen en krijgt ze lekker een bakje vers water en kijkt nieuwsgierig om haar heen. Er zijn al een aantal koeien van dezelfde boerderij en ze is die dag voor het eerst van haar kalf gescheiden dus ik hoop dat ze zich snel aan past of dat ze haar vroegere maatjes zal herkennen. Terwijl we aan kwamen rijden stonden de andere koeien al op het melken te wachten en staan ze netjes in de rij. Leuk gezicht. De wagen wordt even uitgespoten en wij rijden weer naar Jokkmokk. 600 kilometer later zitten we op een terrasje aan de pizza. Alles goed gegaan!


Als we terugkomen zitten ze al op ons te wachten, Toon en Adje en Hanz met koffie en stroopwafels. Toon en Adje zijn vaste gasten op Skabram en waren die week al eerder geland op Skabram.
Heerlijke mensen. Ook weer met gezellige verhalen. Altijd jammer als mensen weer vertrekken, maar de koek is op. Letterlijk en figuurlijk! Ook met Rein en Ingrid hebben we leuke dagen gehad. De dames gingen weer leuke nachtelijke tochtjes maken en ja een eland geschoten en lekker met zijn allen pannekoeken gebakken buiten op het vuur. D.w.z. Jaap bakt en wij eten ze op.
Uiteraard is het leven niet altijd rozengeur en maneschijn in Zweden. Sommige dingen kunnen we niet schrijven omdat het anderen betreft en te persoonlijk zijn. Uit respect voor hen laten we dat soort dingen achterwege. Ook op een boerderij gebeuren wel eens nare dingen. Ongelukken gebeuren. Ook dat laten we zoveel mogelijk achterwege, gewoon omdat het geen leuke dingen zijn om op te schrijven. De verhuizing van onze koetjes is verder prima verlopen. De laatste aanpassingen worden gedaan in de kaasmakerij en dan hopen we snel weer kaas te kunnen maken.

Sandy is inmiddels 12 jaar geworden en geniet volop van haar oude dag. Hopelijk kan ze nog even mee.

Lieve mensen, het gaat ons goed. We vermaken ons prima met alles en iedereen. Ben benieuwd wie de volgende is die we hier mogen begroeten.
Groetjes en veel liefs van Olga en Jaap.

vuurtje stoken mag!