zondag 31 december 2017

Op de valreep, nog 1tje dan!



Foto 2 weken geleden

Gisteren avond kon ik niet slapen en ik had de neiging om nog om 01.30 achter de pc te kruipen. Niet gedaan uiteindelijk want dan wordt je weer koud en zit je er 03.00 uur nog te werken. Dus liggen draaien en woelen dan maar. Een snurkende Jaap naast me. Opeens heeft de kat Gompie ook door dat ik wakker ben en stormt met olifanten gestamp de trap op. Hoe krijgt ie het voor elkaar om op de trap meer lawaai te maken dan wij??? Ik doe alsof ik slaap. Heel zachtjes gaat hij rechtop tegen mijn bed staan, mauwt even en zet zijn kleine poezelige fluweelzachte pootjes op bed. Hij spint al bij voorbaat. Zal ik?, hoor ik hem knorren. Ik reageer niet en na wat getreuzel springt hij voorzichtig op bed, nestelt zich gezellig op mijn arm (lekker warm) en legt zijn kopje in mij hand.
Niet meer bewegen, denkt Gompie. Anders wordt ze wakker en moet ik eraf. Ik weet niet wie er meer herrie maakt, Jaap met zijn geknor aan de ene kant, of Gompie kneiter hard spinnend en knorrend naast mijn oor.

Ik laat hem lekker even liggen en hij snuffelt aan mijn gezicht. Dat kriebelt! Ik probeer niet te reageren en wacht af wat hij gaat doen. Hij rekt zich lang uit en legt zijn kopje weer in mijn hand. Die slaapt, denkt Gompie. Hij knort nog een end verder en na een half uur naar aan beide zijden naar de herrie te luisteren vind ik het genoeg. Ik haal mijn arm weg en zet de kat zachtjes op de grond. Ik geef mijn echtgenoot een ferme duw en.................shit. Die gaat gewoon verder. Stap 2. Ik ruk met geweld het kussen onder zijn hoofd vandaan (bitch!). even is het stil, hoor een hoop gemommel en gesmak en dan begint het weer. Pffffffffffff Mannen!

Maar dan na een paar uur woelen val ik toch in slaap en staan we vanmorgen op tijd op. Het is een koude maar prachtige dag.






























Ik ga gasten halen die activiteiten hebben geboekt en zorg dat ze op de juiste plek komen. Vanmiddag haal ik dezelfde gasten weer op, we stoppen nog om wat mooie fotos te maken, zien we opeens 2 elanden staan. Uiteraard nemen we ruim de tijd om de gasten te laten fotograferen. Net als we door willen rijden belt Jaap dat een gast van ons Skabram met pech in de greppel langs de weg is beland. Dat is mijn richting op en de dames vonden een extra ritje wel spannend dus ik ga op zoek naar onze pechvogel. Na 23 km ongeveer staat zijn VW bus dik in de sneeuw, schuin in de berm, om er niet meer uit te komen. Ondertussen hebben voorbijgangers al een sleepwagen gebeld en ik neem zijn vrouw mee zodat zij zo snel mogelijk lekker naar de warme stuga kan. Per slot was het vandaag wel ff min 20 tot min 25. Super mooi weer maar koud! In ieder geval eind goed, al goed. Iedereen komt weer veilig thuis. En zo kan een dag er opeens weer heel anders uit zien dan gedacht. Wel gezellig overigens want ik had leuke gasten in de auto.





























Straks om 23.30 maken we een heerlijk vuur buiten met een grote pan glühwein en pepperkaka erbij. Gewoon gezellig, klein en knus, de meesten duiken er hier toch vroeg in. Het was onze laatste Kerst en is ons laatste Oud & Nieuw op Skabram. Het was nog zo ver weg maar nu komt het allemaal zo heerlijk snel dichtbij.

Net na Kerst hebben we gehoord dat we ook onze laatste bouwvergunning binnen hebben. Snel een modelhuis in de sneeuw gezet, net echt! Overigens kun je uiteraard een stukje "huis" sponsoren.

Nu wordt het ook echt spannend allemaal. Er moet nog veel geregeld worden, we gaan inpakken, we hebben nog diverse offertes lopen voor wat zaken en we verheugen ons nu op de Wintermarkt die ook als laatste geldt met een aantal vaste gasten. We maken overal een feestje van. Maar over 4 maanden gaat het dan echt gebeuren. Onze eigen Arctic Dream komt steeds dichterbij!























We sluiten het jaar af met een groot en sterk verlangen naar een stuk vrijheid en een mega sterke wil en kracht om ons door een hele spannende tijd te loodsen. Heel veel liefs uit Jokkmokk 💘 en "ein guten Rutsch ins neu Jahr!!!"





woensdag 29 november 2017

Frozen.....



Holidays are coming............winter is here.
Vanmorgen even een gast weggebracht naar een activiteit. Ik kan niet anders dan stoppen, kijken, genieten, foto´s maken en daarna weer snel de warme auto in 😀 Vannacht min 22, nu een min 18. Maar hoe mooi is dit!








maandag 27 november 2017

Winter wonderland - feeling good





Het is alweer veel te lang geleden maar dan toch hier weer een update uit Winter Wonderland. Waar de meesten regen op hun bolletjes krijgen hebben wij massa´s met sneeuw gekregen. Er liggen nu al zoveel hoge bergen sneeuw van het sneeuwschuiven. Normaal zie je dat aan het eind van het seizoen, maar nee. November is wintermaand geworden. We hebben 1 week met echte kou gehad, min 20 tot min 25. Dat was echt even wennen, de kachel heeft nog nooit zo vaak gebrand....Nu is het weer rond de min 5. Maar het is een sprookje. Zoeken jullie een locatie voor een witte kerst, dan is Jokkmokk the place to be!





Samen met neefje Patrik hebben we de webcam weer online en die is te vinden mijn eigen website https://jokkmokkarcticdream.se/about.html Als je iets naar beneden scrolt zie je de webcam. Klik op het plaatje, dan krijg je, indien je dat wilt, een stand alone pagina. Je kunt de hele dag meekijken of het sneeuwt. Meestal gaat hij uit rond een uur of 18.00 of 19.00 uur. Uiteraard kun je ook gewoon de hele dag naar onze foto´s 😉😊kijken.

Wie heeft in godsnaam "wintertijd" verzonnen? Rond 08.30 - 09.00 uur wordt het ´s morgens licht en momenteel is het rond 15.00 uur al echt donker. Korte dagen dus. Hier in het Noorden schieten we er echt niets mee op. Maar wel gezellig met de kerstboom buiten aan. Binnen brandt de houtkachel zachtjes an de kaarsen staan ook al weer dagelijks te branden. Lekker muziekje erbij, soms al een kerstriedeltje. Sinterklaas kennen we hier niet dus die slaan we dan ook maar over. Die zou nu ook alleen maar op zijn kont liggen met al die sneeuw en ijs op de daken.

foto van Olga Stam.


Wat is er tot nu toe gebeurd. Ja, veel en ook weer niet. In oktober hebben we best een flinke stress periode gehad. Zelf regelen we alle vergunningen voor de aankomende bouw, volgend voorjaar. De eerste vergunning hadden we binnen, zodat we nabij water mogen bouwen.
De tweede die geregeld moet worden voor we de officiele bouwvergunning kunnen aanvragen is de afvoer. DAT heeft zoveel stress opgeleverd doordat we of steeds geen antwoord en goede info kregen van de gemeente of de bedrijven die we daarvoor nodig hebben. Dus iedere week weer ff zachtjes pushen, mailen, bellen etc. Vanaf september was ik daar al mee bezig. Nadat we dachten dat we iemand hadden gevonden kregen we van de ander partij weer hetzelfde probleem. Geen antwoord etc. Steeds maar jagen. Je weet dat je met deadlines zit. We hadden alles al in oktober ingeleverd kunnen hebben maar die hebben we niet gehaald. Gelukkig konden we een week met vakantie, waardoor ik het echt even los kon laten. Veel tijd verspild en ook weer van geleerd.

foto van Olga Stam.

We wilden zon, en strand en redelijk weer. We kregen zon, strand en mooi weer! Een weekje uitwaaien bij de Noorse eilanden groep Vesterålen, waar ook weer een walvissafari gepland stond. We vertrokken met een buitje en na 45 kilomer begon de zon door te breken en die stopt voor ons pas met zich laten zien op de dag van terugkomst. Waanzinning! 3e week oktober en gewoon 15 tot 20 graden hebben. De wind was soms wel fris, maar wat een prachtige rit. Wat een prachtige wildkampeerplekken en wat is camping Andenes toch een heerlijke plek.

foto van Olga Stam.

foto van Olga Stam.

We konden op ons favoriete plekje staan met door de duinen heen weer zicht op zee. Ludde kon gewoon los lopen, fantastisch zo een hond die niet wegloopt. Lekker relaxen, beetje koken, beetje lezen, op strand gezeten. Pootje baden heeft Ludde wel gedaan, maar zwemmen niet. Dat is toch wel vreemd nog voor onze waterrat.

foto van Olga Stam.

foto van Olga Stam.

Na een heerlijke week, we wilden nog niet naar huis maar toch weer veilig thuis gekomen, begon de hele rambam weer overnieuw. Proberen om de afvoeraanvraag te regelen. Afijn, afgelopen week, bijna 3 maander verder, hebben we dan zoals het er nu naar uit ziet wel de juiste persoon/firma gevonden. Die gaat vanaf 0 weer de hele aanvraag verzorgen en dan ook volgend jaar de aanleg ervan. Ondertussen zitten we niet stil, want de zomerhuisjes die op het terrein staan moeten weg om plaats te maken voor de 2 nieuwe huizen. Ook daarvoor eerst een kleine advertentie gezet via Facebook. Binnen 5 minuten had ik geloof 100 berichten in mijn map. Alles beantwoord en ik had een lijstje van 5 om ze gratis weg te halen. Maar................het was jachtseizoen. En dus begon de ellende ook hier weer van voren af aan. Men komt niet op de afgesproken tijd, bellen mailen etc.
2 weken later een tweede advertentie erop gezet en nu lukte het wel. Nadat we met een blije jongen uit Jokkmokk contact hadden konden we ook nu weer de aanvragen versturen om de huisjes "te slopen". Verplaatsen dus. Dat ging gelukkig snel en gesmeerd. Nu een maand verder zijn een de huisjes zover afgebroken dat het transport de komende week kan plaatsvinden.
Maar goed ook, want nu ploegt onze lieve buurman daar sneeuw voor hen en voor ons. Maar vanaf volgende week wordt het serieus koud en willen we niet meer dat er sneeuw geschoven wordt. Sneeuw isoleerd en zorgt dat de vorst niet of nauwelijks in de grond komt. Belangrijk zodat we volgend jaar zodra de dooi inzet wel kunnen schuiven en zo snel mogelijk met de aanleg van afvoer kunnen beginnen. In ieder geval, alle aanvragen lopen en voor de kerst weten we meer. We hebben alle vertrouwen!

Tussendoor hebben we nog wel wat gasten maar de eerste week van december zitten we redelijk vol. Daarna begint het winter toeristenseizoen weer op gang te komen. Er wordt hard gewerkt aan de website van Jokkmokk Arctic Dream en Jaap rekent, tekent, zoekt materiaal uit. Iedereen die we kennen vindt het super spannend dat we ons eigen huis gaan bouwen.























De eerste aankoop voor het grote projekt is ook gekocht. We waren op zoek naar een palletskachel, die moet 2 huizen verwarmen. Laten we nou een superdeal vinden 2e hands, bijna nieuw. Dus wij halsoverkop nog naar Gällivare gereden, precies een dag voor de enorme sneeuwbuien en stormen. Had niet beter getimed kunnen worden.

Zelf ben ik nog naar een workshop "jurische regels voor eigen bedrijf" geweest.
Nog genoten van een smaakvoorstelling van één van mijn "collega´s" waar ik mee samenwerk.

foto van Olga Stam.

Gelukkig komer ook weer lekker boekingen binnen voor mijn eigen bedrijf en ik ga ook eigen activiteiten doen. Private sightseeing tour by car. Ik ben gek op autorijden, foto´s maken dus gewoon proberen. Achter de geraniums zitten doen we nog steeds niet, wel kijken we graag naar de eekhoorntjes waar je echt niet zonder glimlach voorbij komt met hun grappen en grollen.



Volgende week als de huisjes worden weggereden, zijn we er uiteraard bij! Jullie ook?






maandag 18 september 2017

Länsstyrelsen.................


Niet iedereen heeft Facebook dus nog even een update over de laatste dingen die lopen.

Bij de laatste blog schreef ik dat het wel een week of 3 kon duren voor we de definitieve uitslag zouden horen over die zo ongelofelijke belangrijke eerste vergunning Strandskyddsdispens.
Geheel onverwacht kregen we na 2 dagen een mail via onze contactpersoon bij de kommune Jokkmokk waarin staat;

Länsstyrelsen heeft besloten om het besluit van de gemeente Jokkmokk niet te overklagen. 
Ja, dat is even goed lezen en door laten dringen toch?

Oftewel, Länsstyrelsen heeft de allereerste vergunning of je überhaupt mag bouwen nabij het water....GOEDGEKEURD. Wij ademen even heel diep door, gelukt! Helemaal door het dolle heen probeer ik onze duitse vrienden te bereiken. De een werkt en de ander zit elke week zelfde dag in de sauna, dus potver potver...Na diverse keren proberen te bellen word ik teruggebeld, net dat ik bij de ICA supermarkt sta. T dacht minstens dat er brand was uitgebroken, niemand had verwacht dat we al zo snel antwoord zouden krijgen. Ik vertel het goede nieuws terwijl ik half sta te trappelen en springen van blijdschap bij de auto op het parkeerterrein. Samen hebben we door de telefoon even zitten gillen.

Een hele grote last valt van mijn (en onze) schouders, want daarmee zou alles vallen of staan. Ik zat helemaal vast van spanning. Dat is nu gelukkig voorbij. De rest voelt als piece of cake, maar dat is natuurlijk niet zo.

Waar zouden we zijn zonder Skype zodat we elke dag even contact kunnen hebben of overleg met T en C en gratis ook nog. Waar zouden we zijn zonder Dropbox waar we alle documenten kunnen delen.

Nu kan het echte papier-regel-werk beginnen!

1. Officiele aanvraag en tekeningen indienen voor het bouwen van de afvoer
2. Aanvraag bouwvergunning met officiele tekeningen
3. Elektrakast moet van het huis af zodat de stuga´s kunnen worden weggehaald. Daarvoor zijn zat  gegadigden gelukkig
4. Elektrakast moet ergens anders worden geplaatst, verlengen kabels etc.
5. Aanvragen voor het neerhalen van de stuga´s en de nieuwe eigenaar moet dan weer bygglov aanvragen.

Binnen 2 weken moet nu alles in gang worden gezet kwa papieren, daarna gaan we even lekker een ruime week met de caravan naar Noorwegen. Zowaar, iedereen is goed bereikbaar en vandaag komen er al 2 personen om de boel te bespreken; afvoer aanleggen en bygglov. Het zal spannend worden of we deze herfst nog een begin kunnen maken met de afvoer graven en bouwen. Dat scheelt in het voorjaar weer een hoop tijd en kunnen we direkt beginnen met bouwen.
Zodra de tekeningen zijn goedgekeurd van het huis, kan Jaap materiaal bestellen en zal in de grote schuur panelen maken die dan in het voorjaar samen met een timmerman tot huis in elkaar gezet gaan worden.

Super spannend allemaal maar ook een mega uitdaging als leek in de bouw wereld. Maar deze doos is nooit te oud om te leren!






dinsdag 12 september 2017

Go with the flow




Image result for go with the flow plaatjes









































Al het goede komt in 3-en.....

De eerste vergunning die bij de gemeente is aangevraagd "Strandskyddsdispens" is toegekend!
Nu wordt diezelfde aanvraag door een overkoepelend orgaan "Länsstyrelsen" nogmaals beoordeeld en dan krijgen we de definitieve uitslag te horen. Dit gaat een week of 3 duren en dus is het weer wachten. Ja,we worden echt wel even op de proef gesteld. Maar tis voor een goed doel.
Dit is in ieder geval een héél positief bericht.

Als je in Zweden een stuk grond aan het water koopt mag je daar niet zo makkelijk op bouwen.
Daar heb je dus een uitzonderingsvergunning voor nodig, "Strandskyddsdispens" en daarna begin je pas met bouwvergunningen.
Voor deze eerste uitzonderingsvergunning, lever je tekeningen in met je plannen zoals het gesitueerd zou worden. Zoveel meter van het water af etc. Is het bouwen van invloed op het milieu, op het dierenleven en de vegetatie? Is het een gebied waar iedereen openbaar heen kan of is het al zo afgeschermt dat het prive is? Alles heeft te maken met de bescherming van de natuur.

Wij hebben geen heel nieuw stuk grond, dat zou alles nog veel moeilijker of ingewikkelder maken.
Omdat het vakantiehuisje er al jaren staat en het stuk grond dus al jaren wordt gebruikt, is het vaak makkelijker om die toestemming te verkrijgen. In ons geval geldt dus het laatste.

Nu is het dus weer wachten, maar we hebben wederom vertrouwen. Ondertussen kan wel fase 3 in werking worden gezet. De grondmonsters om een afvoer te bouwen, of meer hoe, hadden we al gedaan. Nu kunnen we officieel een offerte en advies gaan aanvragen voor het bouwen van een goed afvoer, voor toilet en water etc. Ook daar is dan weer een vergunning voor nodig. De vergunning op zich is niet een probleem volgens de milieu afdeling, wel de juiste wijze om het goed te doen en daar schakelen we dus een bedrijf voor in.

Het kan dus nog steeds alle kanten op. Als Länsstyrelsen een ja geeft is de slag geslagen.
Wordt het een nee, dan kunnen we gezamelijk nog beslissen om het wederom te verkopen of gaan we op een andere manier bouwen wat wel mag zonder vergunningen maar alleen meldingsplicht heeft.

Het blijft dus nog even HOOGSPANNING!


donderdag 7 september 2017

I want to break free, I want to breeeeeeeaaaaaaaaaaaaaaaaaak freeeeeeeeeeeee


























Augustus was nog steeds niet echt een zomerse maand.
Ik heb het gevoel dat we van het voorjaar, wat meer herfstachtig was in mijn beleving, nu zo weer de herfst inrollen. De paar dagen die mooi waren waren wel heerlijk warm. De muggen en knotjes worden er momenteel nog niet minder om trouwens.
Gelukkig was het eind juli, begin augustus toch ook nog even lekker weer, toen Tobias uit Duitsland was overgekomen. Hij was 4 dagen hier en de planning was 4 dagen klussen bij Älvsbo. Hij wilde graag de sauna aan de buitenkant isoleren en schilderen. Keihard werd er gewerkt. Op wat kleine dingen na is het ook afgekomen.
























Jaap heeft ondertussen in de sauna de boiler opgehangen en de laatste stukjes leiding moeten nog worden omgelegd. Daarmee is meteen een douche in de sauna en watervoorziening gecreeërd.
We konden een graafmachine lenen zodat er op het terrein een gat van een kleine 2 meter diep gegraven kon worden om bodemmonsters te nemen voor de aan te leggen afvoer.
Inmiddels zijn de uitslagen daarvan binnen en het wachten is op een advies van de gemeente, hoe we het beste te werk kunnen gaan.

Tekeningen moesten worden voorbereid voor de eerste officiele aanvraag, Strandsskyddsdispens. Inmiddels zijn die tekeningen ingeleverd en is 7 september a.s. de officiele vergadering binnen de gemeente en wachten we dus in grooooooooooooote spanning die dag af. De volgende stappen zijn al voorbereid. Een offerte is aangevraagd om de afvoer aan te leggen. Evt kan dat dan zelfs nog in de herfst worden aangelegd.


































Ook volgde er nog een bliksembezoek aan Nederland. Een verjaardags high tea van de jarige Carin. Super mazzel gehad met het weer...........................en superleuk iedereen gezien te hebben! Heerlijk even op het strand geweest met Sonja en Luuk. Terrasjes getest...genieten dus!







































Bovenstaande tekst staat er al een week en ik kwam gewoon niet verder. Ik kon me niet concentreren en er was totaal geen inspiratie. Wat een saaie tekst. Maar dan................plötsligt händer det! Sinds 2 dagen is het stil, echt stil op de camping. Wat een zaligheid. De deur is open, er zijn gewoon gasten in de stuga´s en een paar hele gezellige op de camping maar niet meer die hele dag dat in- en uitlopen in de receptie. Dat vreselijke irritante belletje uit!

Ik plan een dag achter de pc, zet Spotify muziekje aan, super ZEN en verdomt het lukt weer. Binnen no time heb ik weer wat administratieve rompslomp weggewerkt. Dat geeft moed. Ik pak de volgende klus op en ja hoor. Ook die is zo weggewerkt. Yippieeeeeeeeeee, me benne der weer! Ik werd er al moedeloos van. Via Facebook komen er wat astrologische links voorbij via mijn zus Gisela die ik de ene keer wel en de andere keer niet lees. Ik word direkt aangetrokken door één van 4 foto´s  en de dag erna zou de betekenis ervan op internet te lezen zijn. Alleen maar positief natuurlijk. Ik zit op de goede weg, wat ik me wens komt eraan en nog meer van die fijne dingen om te lezen. Toch doet het iets met me. Soms door bijv. die concentratiestoornissen kom ik wel eens in een klein dipje en op één of andere manier gaf de tekst me het zetje wat ik weer even nodig had. Afijn..................kort erna komt een email. Het verhaal er voorafgaand is dit.




Ons vakantiehuis Kåpponis staat te koop , weet je nog, dat huis 80 km van Jokkmokk af?
Na een maand of 2 op internet gestaan te hebben komen er opeens reacties. Er komt zowaar een kijker. Afgelopen zaterdag, een mistige ochtend, togen Jaap en ik op pad om de mensen (wat een lieverds) alles te laten zien. Het stel was al wat ouder en waren wel enthousiast over de ligging en de mogelijkheden. Maar, niet verwonderlijk, later lieten ze weten dat ze het toch een te groot projekt vonden. Dat snapten we best. Weer een reactie en nog iemand die wil komen kijken, blijkt hun jongste zoon te zijn. De lieve oudjes hadden hun zoon schijnbaar toch nog al enthousiast verteld over het huis, de ligging en het heerlijke meer nabij. Afijn, zoon en zijn vriendin gaan morgen ook kijken.
Word ik gisteren rond etenstijd opeens gebeld door.....................die lieve mevrouw die is wezen kijken met haar man. Razendsnel beppend. Ik ben helemaal in paniek, zegt ze, want ik kan het huis niet meer vinden in de advertenties. Is het er nog. Ik stel haar direkt gerust en zeg ja zeker. Ja, want we hebben het erover gehad met onze zoon babbelt ze door en die riep direkt; Är du dum i huvud??? Oftewel, zijn jullie gek geworden om het niet te kopen of te laten schieten. In ieder geval, als we over de prijs wilden praten vonden ze het opeens weer heel interessant. Of we evt. akkoord zouden gaan met een bedrag van...... Natuurlijk, riep ik meteen zonder blikken of blozen. We zijn veel te blij als iemand eindelijk het huis weer gaat gebruiken en er gaat genieten. Morgen dus, gaat zoonlief met zijn vrouw ook kijken en dan zouden we erna weer contact hebben. Dussssssssssssssssss............met vol ongeduld zitten we weer eens te wachten op de dingen die komen gaan.







































Jaap is van de week nog met Gerard, een trouwe en dus die gezellige Skabram gast, een dagje wezen klussen in Kåpponis. Het gras was 4 kontjes hoog, dus Gerard heeft met de bosmaaier paden gemaakt en Jaap het water aangesloten en de kachel getest. Alles doet het! Goed nieuws dus.

Dan vandaag. Reklamjournalen valt in de bus, ons lokale dunste reklameblaadje wat je ooit hebt gezien denk ik. Maar goed. Onlangs was de Herfstmarkt in Jokkmokk en daarvoor betaal je entree 20sek per persoon. Datzelfde biljetje is tevens een lot. Voel je hem al aankomen?????
Ik heb 4 loten ipv 2. Onze vrienden in Porjus hadden ons hun entreekaartjes (kleur blauw) gegeven tijdens onze koffiedate. Maar.............als we iets zouden winnen zouden we iets leuks gaan doen.
Jaap en ik gaan de markt over en zoeken voor Jaap nieuwe rubberen robbies, kaplaarzen voor de leken. Die hadden ze wel maar even niet in schuitje 47. Maar........die kon de verkoper zondag dan wel meenemen. Zondag gaan we nog even naar de markt, kopen 2 entreekaartjes (zondag kleur groen) en kopen de fel begeerde nieuwe laarzen voor Jaap. Vandaag dus, de uitslag van de loterij.

Ik lees...........en ja shit dat nummer heb ik! Nog een keer kijken want ik heb mijn leesbril niet op.
JAAAAAAAAAAAAAAAAA, een winnend lot. En nog ons eigen lot haha. Ik bel naar het telefoonnummer wat erbij staat en ik kan direkt komen want het lot moet wel gecontroleerd worden.
Ik vraag nog wat is de prijs eigenlijk, staat dat gewoon op het lot. Een reischeck t.w. van 5000 SEK.
Nou jaaaaaa. De man biedt meteen aan dat het evt. ook kontant mag en dat een andere winnaar ook hun vereniging een kleine donatie had gegeven. Uitgekookt ook nog dus. Ik stem toe want in de huidige situatie kunnen we elke kroon wel gebruiken voor het grote projekt. Maar, lieve Ank & Hans. Als jullie dit lezen. Zoals afgesproken gaan we wel wat leuks doen! We nodigen jullie hierbij uit om lekker samen met ons te gaan lunchen in een door jullie uitgekozen locatie. Beloofd is beloofd.
Op FB staan alle menu´s, das handig. Misschien nog wat anders leuks erachteraan en de rest gaat op de spaarrekening. Of misschien toch even een korte trip?
















I want to break free! Het zit in mijn lijf, het zit in ons lijf. Het is de hoogste tijd voor ons om het ene los te laten en met het nieuwe verder te gaan. We zijn er aan toe en we zijn er klaar voor. Nog 8 maanden. Jaap is ook moe, hij zegt het niet maar ik zie het wel. Ondertussen zorgen we nog steeds voor de gasten, met plezier, maar we zijn toe aan vrijheid. Om gewoon spontaan iets te kunnen doen. De stilte opzoeken, even los van alles. Aan de ene kant verlangen we naar vrij zijn, aan de andere kant popelen we om dingen te doen. N.a.v. het winnende lot, had Jaap het zelfs over die zonvakantie.....dus even pas op de plaats maken. Als het ene huis verkocht is, is dat al een zorg minder.

Ik krijg net een mail van de gemeente n.a.v. de eerste aanvraag van de vergunningen. Men mag nog niets zeggen totdat maandag namiddag officieel de handtekeningen gezet zijn.............Als we dat weten kunnen we weer de volgende stappen ondernemen.

Ondertussen genieten we van de herfstkleuren, mooi herfstweer en het kopje koffie in de zon.
We zullen nog even ons geduld moeten bewaren. Wordt het huis verkocht dit weekend?
Wordt weer vervolgd!!!

Dan op de valreep.....................een mail. De aanstaande kopers verheugen zich al op het projekt.
Oftewel.........................verkocht! Moeten ze nog wel even het geld regelen maar dat is bijzaak ...........toch? ;) weer een week geduld.................
En dan weer een mail!

Ook de geinteresseerden uit Noorwegen willen toch nog komen kijken, want ook die zat nog in de pen. Heeft er nog iemand een huis te koop??????????? Koop ik het toch even. Handel hoor!
Ehhhhhhm ja. ik heb er nog 1 in mijn mouw, maar daar moet wel heul veul aan gebeuren.
15.000 euro  Iemand???? Hoor ik meer bieden???????? Geen geintje hoor! Ja, inmiddels is de handelsgeest van Olga bekend in Jokkmokk.............Waar moet dat heen!

Tot volgende week!









maandag 31 juli 2017

Vooooooooooooooooruit met de geit!































Iedereen praat over het weer. Ook wij hebben kwa weer een hele slechte zomer. Erg onstabiel, mousson periodes en afwisselend een keer een paar dagen goede zomerse temperaturen. We doen het er maar mee. Voor ons is het niet zo erg maar voor de gasten uiteraard erg triest als ze dobberend met hun tentje op ons grasveld staan.



De stuga's zijn weer elke dag vol, de camping nagenoeg ook. Al merken we wel dat het slechte weer iets minder campinggasten heeft gebracht. Daarnaast moeten we ook in het oog behouden dat de capaciteit op ons servicehuis (douche en toiletten) niet overbelast wordt, al met al lost dat zich op die manier goed op.

Ook dit jaar weer vele bekenden die Jokkmokk aandoen en de camping. Altijd weer gezellig en ook iets om naar uit te kijken. Een keertje samen grillen of men helpt een handje mee. Ook Richard, Patricia en Erik waren er weer. Super gezellig dat ze er 2 weken waren en hier en daar een handje hebben meegeholpen. Één van de "activiteiten" die we voor hen bedacht hadden was de geiten verzorgen en de kipjes en de konijntjes. Erik mocht elke dag de vers geperste eitjes rapen en de konijntjes voeren. Richard en Patricia hadden de eer om af en toe te proberen de
Houdini geiten in bedwang te houden. We hebben hier namelijk een leuk moedergeitje,  Madiken genaamd met een kleintje. Het kleintje breekt echt overal uit en mamma geit er natuurlijk konstant achter aan, rennend en blerend. Voor de gasten leuk vermaak. Het vervelende is dat ze inmiddels op de weg geraken. Met mannen, vrouwen en macht hebben we met zijn 4ren, in de stromende regen geprobeerd de kleine bengel te vangen, want dan komt mamma geit er wel achteraan. Het leek net een komische film.
Men neme een carport, waar een grote tractor onder staat. Stromende regen en 4 mensen vastbesloten om de geiten te vangen. Eerst maar de 2 andere geiten die zich wat makkelijker lieten lokken vast naar het kleinere weitje gebracht. Die vonden de verse bloemetjes wel lekker dus daar hadden we even geen omkijken naar. Maar dan. Onder de tractor is een prima plek om je als geit te verstoppen om er vervolgens af en toe even onderuit te kruipen, een stukje appel te eten maar net snel genoeg weer terug onder die tractor duikt. De kleine huppelt er vrolijk op los. OP de tractor, over de tractor, er weer onderuit en er weer onderdoor. Ik heb nog net niet in mijn broek geplast van het lachen. Tijd dus voor Plan B. Draden over de weg spannen en proberen om de geiten er doorheen te lokken, rechtdoor de deur in naar de andere wei. Wij alle 4 er om heen, armen breed en maar hopen dat...........Yes, ze lopen op ons paadje maar hups! Daar is Houdini 1 alweer over ons draad gesprongen. Kleine Houdini er weer bléééérend achteraan. Oke, voor vandaag is het genoeg. We willen ze ook niet bang maken. Later weer een poging. Tot op de draad toe kletsnat zoekt ieder zijn stulpje op om snel onder een warme douche te kruipen.











Soms gebeuren er ook trieste dingen. Een klein geitje die zijn pootje breekt en afgemaakt moet worden of een geit, die iets verkeerds eet en een totale verstopping tussen maag en darmen heeft. 2 dagen lang proberen we met elkaar alles om hem te redden, maar tot slot moeten ook wij het opgeven en besluiten we om hem in te laten slapen. Aangeslagen sluiten we dag af.

De volgende dag: de Houdini geitjes zitten regelmatig in het kippenhok en wellicht kunnen we ze nu makkelijker pakken. Met lekkernijen lokkend. Op het moment supreme hebben we er 1 te pakken en ondertussen gaat Houdini 2 dwars door het kippengaas heen. POTVER! Na nog een aantal pogingen gedaan te hebben geven we het maar weer op. Vandaag echter! De vakantie van onze nieuwe vrienden zit er op en na 2 weken moeten ze weer zachtjes aan naar hun volgende vakantie stek. Nog een laatste aai over de bolletjes van de beestjes.



Na de lunch vragen we Salah, onze topper zomerhulp, of hij ons wil helpen om nog een poging te doen de geitjes te pakken, want inmiddels staan ze meer op de weg dan ergens anders. Levensgevaarlijk voor zowel geitjes als anderen. Doodleuk komt ie al snel aanlopen. Ik heb de geitjes achter het hek staan. WAT????????????? Ik heb de geitjes achter het hek staan, zegt Salah nog een keer. Met een stukje brood gelokt. Ja, want Salah voert ze en jaagt ze niet op zoals wij....dus lieten ze zich nu makkelijk mee lokken. Nu rest nog een andere actie. We hebben besloten dat, net als in NL, de kleine geit dan maar voorlopig vastgezet moet worden, omdat dat uitbreken nu te gevaarlijk wordt. Samen, Salah en Jaap, klaren ze de klus. Halsbandje om en hup, aan de paal. Zo! Voorlopig ff rust op de camping en de geiten op het geitenweitje, veilig achter hun hek.




Ondertussen is er alweer een tijdje verstreken sinds de laatste blog en wordt er ook aan ons nieuwe stekje gewerkt. Dat wil zeggen. We kijken alweer uit naar a.s. vrijdag. Dan komt Tobias weer uit Duitsland, om een begin te maken aan de sauna. Deze wordt aan de buitenkant geisoleerd, zodat er een boiler ingeplaatst kan worden en daar gedoucht kan worden. Daarvoor zijn spullen besteld en inmiddels hebben Jaap en "vakantiekracht" Richard dat samen naar Älvsbo gebracht.


Er komt komend weekend een graafmachine zodat we een bodemproef kunnen nemen om de afvoeraanleg aan te vragen. EN de eerste officiele tekeningen worden eerdaags bij de kommune aangeboden voor de eerste vergunningen. Eind augustus, begin september weten we meer!






































Zweden saai? NEEEEEEEEEEEEEEEE hoor!









donderdag 29 juni 2017

Eindelijk grillen en regelwerk























Yeahhhhhhhhhhh, het grasmaaiseizoen is begonnen en daarmee ook het helpen van de wal in de sloot van Ludde. Maar hij vindt het gezellig als hij mee kan keutelen, dus ach. Dan doen we er alleen iets langer over. Het liefst gooit hij de speeltjes precies voor de maaier....en eerlijk is eerlijk. Hij is zo gezellig!











































En zeg nou zelf, hij is toch ook om op te vreten!

18 juni, een week voor de officiele overdracht kregen we de sleutel van Älvsbo. Zo konden we de huisjes nog een keer goed opmeten om te kijken of we de vakantiestuga's die er nu staan kunnen gebruiken voor onze plannen. Dan eindelijk is het maandag de 26e juni en was de officiële overdracht op papier. Speciaal daarvoor waren onze vrienden T & C overgekomen uit Duitsland. Diverse afspraken stonden gepland om één en ander te bespreken en te kijken naar diverse mogelijkheden voor bouw- en of verbouwen.



Er stond o.a. een afspraak bij de kommune gepland om ons goed te informeren wat er nodig is aan vergunningen, of juist niet. Een zeer informatief uurtje waarna we met een goed gevoel weggingen. 

Onze eerste officiële aanvraag wordt Strandskyddsdispens. Een vergunning om te mogen bouwen nabij het water. Begin augustus moeten de aanvraagpapieren en eerste globale opzet tekeningen worden ingeleverd waarna 24 augustus een team zich over alle aanvragen zal buigen. Tegelijkertijd kunnen we aan de gang om een test te doen van de bodem om te beslissen welk afvoersysteem geschikt is. D.w.z. met een graafmachine een gat graven van ca. 2 meter diep, een bodemmonster nemen en opsturen. Tekening maken met de exacte locatie van onze drinkwaterbron en die van de buren en de geplande locatie van het afvoersysteem. Voor de technische aanvragen komt T over een week of 3 of 4 weer naar Zweden toe. Ondertussen worden brochures uitgepluisd, plattegronden getekend en een stapel heerlijke woontijdschriften tussen de bedrijven door doorgebladerd. Eerste gesprekken zijn gevoerd met een bekende hier die eerdaags met prijzen komt voor het bouwen van casco huizen. Oftewel, de eerste voorbereidingen zijn in volle gang. Spannend en leuk bovendien.



Die maandag de 26ste was het extra leuk omdat we onze eerste gezamelijke grillavond bij Älvsbo hebben gehouden waarna T & C nog even lekker de sauna in wilden. Helaas was het de dagen dat T & C er waren echt verschrikkelijk regenachtig weer. Vochtig en kil was het. Dus lekker houtkacheltje in de stuga aangemaakt, waarna we in de serre lekker konden zitten, met een snorrend kacheltje erbij. De handen van T jeukten en al snel werd de sauna vast opgewarmd.

   
 
De sauna is bij de heren wel favoriet.
Ludde was ook lekker mee en plonste al snel het water in. Samen met C wordt er een emmertje water gehaald.













We zien Zoef de Haas nog als een haas voorbij schieten maar gelukkig heeft Ludde hem door alle nieuwe en spannende momenten hem niet gespot. Weglopen doet hij verbazingwekkend ook niet. Super zo een welopgevoede hond ;).














Wordt vervolgd!