Op de valreep nog eentje dan....

Een pijnlijk weekje was het.
Domme pech, ik heb iets met trappen geloof ik.
Na een gezellig bakje thee in Porjus, bij A & H, nog net voor we weg gaan even een rondleiding gehad op de bovenverdieping. Voorzichtig naar beneden, goed opgelet, want ik zit niet te wachten op ongelukken. En voor dat ik denk beneden goed aan te landen, zoef ik natuurlijk van de een na laatste traptrede af. Aldus beland ik op mijn gat, rechter ribbenkast, rechter onderarm. Ik hap even naar adem maar heb verder op dat moment eigenlijk geen last. Vraag me niet wat er gebeurde, want dat kan ik niet na vertellen. Maar ik liep op sokken en ik vermoed dat ik gewoon uitgleed. Na ja. Eenmaal thuis begon er een en ander wel gevoelig te worden. Meteen de tube arnica zalf opgezocht en smeren maar. Een super blauwe onderarm, na 2 dagen smeren, bijna weg! Maar de ribbetjes aan de rechterkant en de bijbehorende spieren, die waren toch wel aardig ontzet. 2 dagen rustig aan heeft goed geholpen en nu gewoon even oppassen op de bewegingen die ik maak. Al met al met een zoeeeeeeeeefer  afgelopen. Daarna een koutje opgelopen, dus nu lekker flink aan het snotteren (MUTS OP!!!) Maar het ergste hebben we weer gehad.

Wat hebben we weer een schommelende temperaturen. Van min 33, zachtjes naar min 25. Naar min 11 en nu 0! De bomen zijn weer groen (geen foto, isssenieleuk) en het scheelt een jas (en een muts!) Voor de gasten die buiten activiteiten doen op zich wel lekker, maar iedereen is het er wel over eens dat het witter dan wit veeeeeeeeeeel mooier is en het dus graag wat kouder mag zijn. Maar niet getreurd, de winter is nog niet voorbij!

Full House deze week in de stuga's. Uit alle windhoeken deze keer, Israel, Zweden, Nederland, Duitsland, Portugal en Amerika!  Nu ook Italie. Erg leuk. Sommigen hebben een auto maar sommigen ook niet. Als ik dan even tijd heb neem ik ze graag even mee op safari. Zo ook deze week. Chamy en Bryan uit Amerika troffen het met de lage temperaturen. Min 30, gelukkig  hadden ze de juiste kledij voor een tourtje. Dus, ´s morgens om 10.30 uur de auto in en op (foto)jacht. De van in de auto piepte weer aan alle kanten van de kou maar de auto werd snel warm. Eerst richting Purkijaur, een fotoshootje gedaan.

Daarna richting Vajmat. We hoefden deze keer niet zo ver want al snel hadden we de eerste Rudolfjes te pakken. Op ons gemakje de rendieren beetje gevolgd zodat ze lekker foto's konden maken. Awesome! We tuffen zachtjes verder. 

Opeens..............yes. Links! Daar ligt een eland te kauwen. Wauw! 

We blijven rustig staan kijken eerst vanuit de auto. Het dier stoort zich nergens aan. Dan toch maar voorzichtig en heel zachtjes uitstappen. Hij spitst zijn flufffige oortjes. Een andere auto komt ons voorbij en ja, dat is teveel voor het beestje. Hij staat op en denkt, Kiss My .....

We rijden door en zien nog meer rendieren. Maar we keren toch weer terug naar de eland en ......jawel die ligt weer in zijn heerlijke sneeuwholletje te kauwen. We maken weer foto's, kunnen hem uitgebreid aanschouwen en na een kwartier gaan we maar eens terug richting huis. Niet overeind te krijgen deze luie donder, lopend zijn ze ook zo leuk. Maar de safari was weer geslaagd!

Ook hebben we gasten die zelf een hondenspan bij zich hebben. 16 sledehonden en 4 sleden. Een drukte van belang en erg leuk om te zien als ze worden ingespannen en vertrekken. De sneeuw is in andere delen van Zweden maar minnetjes dus dan trek je naar Jokkmokk!

U heeft honden, sledes en geen sneeuw? Kom naar Skabram!

En dan is toch echt de laatste dag van het jaar aangebroken.
We maken straks even een vuurtje buiten rond 2330 uur. Voor diegene die toch even wat langer buiten willen zijn, kaarsen aan. Gezellig ennnnnnn een schaal oliebollen uiteraard!

Decembermaand, een maand vol activiteiten.

#Zweden #Lapland #Poolcirkel #Rust.........#Genieten!

.........Tja, het leven en internet bestaat tegenwoordig uit # oftewel HASHTAGS.
Op deze manier ben je makkelijker te vinden, indien je tenminste gevonden wilt worden.

In dit geval bedoel ik #rust even ironisch.

Ja, Zweden straalt rust uit en zeker met zo en prachtige winterdeken om je heen.
Maar rustig waren de laatste weken absoluut niet. Wel druk en gezellig.
Deels zoek je zelf de "drukte" op, deels komt het op je pad of het hoort bij je werk.

Het deel wat bij ons werk hoort, bestaat vooral uit wasmachines draaien momenteel.
Onze groep Italianen en Portugezen genieten van een welverdiende vakantie in hun geboorteland en komen weer terug begin januari. Ondertussen worden hun stuga's straks verhuurd en dat betekent dus heel veel wasgoed. Ik vind het nou eenmaal belangrijk dat zowel de nieuwe gasten als zij straks weer terug komen in een fris huisje. Dus, gordijnen, dekbedden, kussens etc. lekker wassen. Het werk is het niet, maar wel organiseren zodat alles een plek kan krijgen.

Daarnaast is er kaas ingepakt, heel, heel veel kaas. In luxe verpakkingen, in gewone verpakkingen. Dozen vol. Winkels bestelden een enorme voorraad, Er werd met de kaas op kerstmarktjes gestaan of proeverij dagen. De dagen zijn omgevlogen.


















Voor de kerst is het in Nederland Sinterklaastijd en die is ook ons deurtje dit jaar niet voorbij gegaan. Dan is er nog een verlaat verjaardagspakketje binnengekomen, Gezellig dus.
Aan een kerstboom doen we dit jaar niet, maar kleine hoekjes gemaakt, eigenlijk wel zo leuk en praktisch (ik haat dat woord) met een speelse hond.

Zelf moet je zorgen voor vertier. Ook dat was er volop.

Om te beginnen ben ik meegeweest met een heerlijke trainingstocht met Karin en de husky's op de quad. Een prachtige zonnige dag, maar koud. Overigens is het de hele tijd wederom een tijd geweest van zeer uit eenlopende temperaturen. Tussen min 20 en plus 2. Begin je net te wennen aan de kou, kun je bijna weer in een tshirt naar buiten. Maar goed, deze dag was het echt koud. Zonnig, maar brrrrrr. Min 15 ongeveer, later kouder. En dan stilzitten.
We spannen samen de honden voor de quad.  klimmen erop en starten maar. Ehh niet helemaal. Quadje pruttelt wat maar echt starten nee. Nadat Karin besluit dat we de sneeuwscooters dan maar pakken, slaat hij aan. Met het risico dat we straks ergens in de wildernis staan, maar we gaan toch met de quad.

         

   

Tijdens de tocht hebben we uiteraard even een fika pauze gehouden. De hondjes werden eerst verzorgd en kregen een snack. Wij konden ons daarna even opwarmen bij het houtvuur en genieten van een heerlijk worstje, koffie en een kaneelbulle. We zochten een plekje waar we onze rendiervellen op konden leggen, We vonden 2 mooie grote stenen, verborgen onder een dikke laag sneeuw. IJzig waren ze ook. Het vuurtje knispert en knappert al lekker. We genieten van de koffie en hebben de grootste lol samen. Tijd voor een foto samen, via de telefoon met zelfontspanner, Even over het vuur stappen, toestelletje op de quad zetten, mikken......en rennen maar. Ik beland wel degelijk op mijn plek deze keer en klik. Ja hoor we staan op de foto. Toch maar even opruimen die telefoon, want anders is de batterij leeg. Terug naar mijn plekje, stap ik over het vuur, neem plaats op mijn ijzige zetel en voor ik er erg in heb, glij ik met rendiervel en al op de grond......NET niet in het vuur. Ik rol razendsnel weg en lig weer eens te spartelen in de sneeuw. Ik plas zowat in mijn broek van het lachen want het zal Olga niet weer eens zijn. Maar alles gaat goed, behalve dat ik onder de sneeuw zit en als een michelin vrouwtje weer omhoog moet zien te komen. Hehe, Olga zit weer. We drinken en lachen verder en bijna glijdt Karin van haar steen af. Maar gelukkig, ze blijft nog in balans. Na een half uur lachen gieren brullen maken we ons weer op om naar huis te rijden. Karin grapt, "ik hoop dat hij het doet". Anders moet jij hier blijven met de honden, dan haal ik de scooter. Maar na een spannende 3 minuten.... hatzee. Daar gaan we weer. Een maal thuis samen weer alles opgeruimd en ieder in haar eigen huisje snel de warmte in, Thuis meteen een warme douche, kachel aan. Onbewust wordt je toch wel koud van het stilzitten, maar het was weer gaaf.

Dan.....een piepklein kerstmarktje. Nog minder dan vorig jaar.
Maar toch even met de buuv van stuga 1 erheen geweest. Wafeltje gegeten en weer op huis aan.




Bij ons zwemmen wordt geroepen dat elke les even samen voor wie dat wil, glögg met pepperkaka
o.i.d. genuttigd kan worden. Er worden groepjes opgeschreven en ieder groepje zorgt voor een versnapering. Het idee is leuk. De ruimte......hmmmmmmmmmmmmmmm daar kan nog wel wat aan gedaan worden. Als ik dit zie, jeuken mijn handen..........







Aangezien Jokkmokk ook een aantal  "nieuwe" burgers heeft, oftewel van andere culturen wordt er een internationale avond georganiseerd. Voor een prikkie een namiddag en avond, met muziek en een buffet met hapjes van diverse culturen. Samen met Rianne ga ik dit eens uitproberen. Dat Hanz hier ook moet spelen is mooi meegenomen. Veel bekenden komen we tegen. Het Folkets Hus is feestelijk aangekleed. Lange tafels en we kiezen een plek vooraan. Maar goed ook want achterin is het duidelijk erg rumoerig. Maar het is aardig georganiseerd verder en gezellig.
Een gochelaar zorgt voor entertainment tussendoor en vraagt regelmatig hulp uit het publiek. We zitten gelukkig ver genoeg van het podium af. Maar opeens is iemand van ons toch de klos. Of ze zweeds spreekt ,vraagt de beste man. Met frisse tegenzin beklimt Rianne het podium. Een kaart truc. De gochelaar kan raden welke kaart Rianne kiest. En verdomd, hij flikt het hem ook. Ze staat er met haar neusje bovenop, maar kan toch niet uitvogelen hoe hij het doet. Afrikaanse muziek aan het eind van de avond zorgen ervoor dat een aantal mensen even los gaan. Met tuuuutende oortjes gaan we naar huis, waar het noorderlicht alweer een show weggeeft. Hmmm, al met al een geslaagde avond.

      

      

De korste dag is geweest. We genieten van magische kleuren. Noorderlicht is volop aanwezig.

De laatste zonnestralen waren te zien op 21 december.

Een jaar is weer omgevlogen.
Precies een jaar geleden, 24 december, was een trieste dag. Vandaag genieten we van de grappen en grollen maar ook pubergedrag van Ludde. Super aanhankelijk en op zijn eigen wijze verkent hij de wijde wereld. Steeds een stapje verder. Onze grenzen worden afgetast. Buiten spelen staat boven aan zijn agenda en kou en sneeuw zijn momenteel zijn favoriet.

 

Jaap klust nog steeds aan de snowscooter. Naast de andere klusjes die gedaan moeten worden. Zullen we er deze winter op rijden?

Als kind zijnde was ik al gefascineerd door sneeuw, ijs. Alles wat op tv was, van Heidi en Peter (voor de omgeving) tot documentaires over Lapland, of Antartica, wilde ik zien.
De omgeving, bergen, natuur. Ik kreeg er nooit genoeg van. De eerste keer dat ik husky's aan het werk zag in Hälsingeland, hun blije gehuil. Ik vergeet het nooit. En nu mag ik hier wonen en alles beleven waar ik ooit van heb gedroomd. Jaap zijn grote werkplaats, zijn domein. Gelukkig zijn we samen verzot op sneeuw, ijs, buiten zijn. De stuga's worden goed geboekt. Min 23 tot min 30. Heerlijk!
2014................niet slecht. Helemaal niet slecht!

Hoe komen we toch die lange maar mooie winter door............

Wat een rotlucht hangt er toch steeds in de keuken. De geur van oud frituurvet.
Dus maar weer een keer de afzuigkap filters schoongemaakt. Maar helaas, de geur blijft hangen. Toen we hierheen verhuisden had de binnenkant van de afzuigkap al een grote beurt gehad. Misschien tijd om dat weer te doen. Het is niet bepaald een nieuwe dus best mogelijk dat er heel veel vet in zit. Jaap durfde het beestje wel te ontmantelen. Zo gezegd...........Alles gaat goed, flink gepoetst met ontvetter. De huidige hulpjes van BANG doen goed hun werk. (nee, ik ontvang hiervoor geen centjes, maar het werkt super). Bijna als nieuw weer, het binnenwerk. Maar dan.................breekt er het een en ander af van de verlichting. Niet meer te maken natuurlijk. Hmmm nieuwe afzuigkap dan maar? Nee, die 4000 kronen kunnen we beter gebruiken. Dat werd 6 dagen in het donker koken, met kaarsjes. Tis even behelpen maar het gaat. Ondertussen via internet in Luleå lampjes besteld, want dat scheelde toch wel erg veel geld. Eindelijk kon Jaap ze inbouwen. We kunnen weer zien wat we kokkerellen.



























Ondertussen diende het volgende probleem zich aan. We hadden al in de gaten dat de afvoer in de gootsteen wat vertraging kreeg. Dus caustrix soda erin, nacht weken en hupsakee.................nee helaas. Nog maar een keer dan. Even leek het goed te gaan, tot opeens.................help. Het water loopt nu helemaal niet meer af. Jaap denkt dat het probleem met een trekveer wel is op te lossen. 8 meter gaat er door de buizen maar helaas. Ondertussen komt het water er boven de cifon uit. Dasniegoe............Tja en nu? Toch maar een loodgieter bellen, maar die kan pas een week later. Dus bakjes in de gootsteen, want water tappen kan wel maar de afvoer gebruiken niet. Eerst gebruiken we nog de campingkeuken maar dat heen en weer geloop. Waterbakjes kunnen we legen in onze toilet dus al met al is het te doen. Een week later bellen we weer de loodgieter en die kan meteen komen. Hoeraaaaaaaaaa. Gewapend met een waterdrukapparaat gaat hij aan de gang. Maar het lukt niet. Det var en riktig propp! zegt de jongen nog. Hij werkt wel supernetjes! Dan komt er beweging in. Een lucht dat er vrij komt pfffffffffffffffft. Daar is de riolering niets bij. Maar goed. Na een 2 uur geduldig warm water zachtjes te laten lopen en een beetje poeren met een veer etc. is het probleem opgelost. Wat zijn we verwend met elektrische lampjes boven de kookplaat en goed functionerende afvoer.

Inmiddels is de winter begonnen en hebben we de eerste echte sneeuwbuien gehad. Ook dooi tussendoor maar ook nachten van min 20 zijn al voobij gekomen. Helder weer, maneschijn en momenteel temperaturen tussen min 10 en plus 2 zorgen dat het toch weer genieten is. De honden genieten in de sneeuw. De katten willen niet meer meer naar buiten en de koetjes kunnen kiezen.

Het was ook weer tijd voor iets nieuws. Ik had al eerder een advertentie gezien.......zal ik of zal ik niet. Ik trek de stoute winterschoenen aan en ga er zowieso even heen. Het is altijd leuk even binnen te snuffelen. Ik koop een speeltje voor Ludde en vraag meteen even wat het inhoud...vrijwilligster bij het Rode Kruis. Nou, zegt de dame achter de kassa. Hier in het winkeltje helpen! Wat gaaf! Echt mijn ding. Allemaal 2ehands spulletjes voor echt een prikkie. Ik krijg de info waar ik me aan kan melden ( kom ik bij een ex Skabrammer terecht, nederlands!) en nog diezelfde avond ben ik "aangenomen". Meteen een rooster voor mijn kiezen haha. Ik ben inmiddels als 1 keer geweest. 1 of 2 keer per maand sta ik dus met 2 andere dames in het winkeltje. Verschillende dagen, roulerend met alle andere vrijwilligsters. Nu kom je pas echt onder de Jokkmokkers. Iedereen komt daar even binnen lopen. Het is en leuk en alle hulp welkom. Wat wil je nog meer.

                                                                                  


Nog meer nieuws. Samen met Karin (inmiddels meer dan een kennis) met een paar uurtjes hondentraining meegeweest. De huskys worden weer aan alle kanten voorbereid op het komende seizoen. Echter nu niet met een slede maar met een quad. 4hjuling zeggen ze hier.
Op een zonnige zondagochtend belt ze op of ik mee wil, want nu ligt er wat meer sneeuw. Beter voor de hondenvoetjes. Ik rij weg met een blauwe licht, strakblauw maar binnen 10 minuten is het mistig. Steeds dichter. Maar dat mag de pret niet drukken. Mist is ook alrtijd weer mystiek. Het werd iets korter dan gepland want op onze route zijn ze nog aan het jagen. Volgende keer gaan we langer.
Maar toch weer leuk om achterop mee te mogen.

Nog meer nieuws..........eh ja. Maar niet echt. Inmiddels is de kaasmakerij weer volop in bedrijf maar nu in andere handen. En daar zal ik ook af en toe een paar uurtjes helpen.

Dan hebben we nog een nieuwe wandeling uitgezet rondom de camping. Net voor de sneeuw kwam. Jaap had een pad ontdekt en die hebben we samen met linten bewegwijzerd. Het pad sluit mooi aan op de andere wandelingen hier. Weer eens wat anders en een extra rondje voor de honden erbij. Ludde helpt overigens altijd graag. Van de wal....

           

     


Jaap is volop bezig in zijn werkplaats. Is het niet iets voor ons dan wel voor de camping of uiteraard voor de muzikale Hollander. Vorig jaar hebben we een oude sneeuwscooter gekregen van de overbuurman Matti, die het niet deed. We hebben er, ver gehaald, 2 bijgekocht die het ook niet doen.............maar waarvan we voor een prikkie wel de onderdelen kunnen gebruiken. Van die 3 hopen we er minimaal 1 en met wat geluk 2 weer aan het rijden te krijgen. Dat is de uitdaging van dit jaar. Ik kan niet wachten............Ook Gijs en Ludde zijn altijd zeer behulpzaam en staan nooooooit in de weg. Maar ze zijn wel lief.

  

Poseren doen ze overigens graag.

Tussendoor af en toe gezellig koffievisite van diverse mensen. Nog leuker als er een kleinigheidje, zelf gemaakt, wordt meegenomen voor ons. Inclusief recept. Hij is nog niet open, maar het zal vast lekker smaken.

Ondertussen pffffffff hoezo vervelen...............meestal 2 x per week naar watergymnastiek.
Wandelen, wassen voor de Italianen, huisjesverhuur kabbelt lekker rustig door, af en toe een pc crash oplossen.............je eigen huishouden doen, Ludde verliest zijn puppyvacht dus dat wil wel.

Goed bericht is dat de Italianen weer terugkomen al snel na de jaarwisseling. Van hun verlof terugkomend wordt er altijd wel aan ons gedacht, erg lief. Deze keer wel 2 kilo druiven. Van 1 van hen werkt de vrouw des huizes in de druivenpluk. Nog nooit, nooit zulke grote druiven gezien en lekker! Hmmmmmm.


Lekker vandaag even gewandeld. Ludde vermaakte zich prima. Ook andere hondenbezitters zijn druk aan het wandelen, of trainen. Kerstboekingen lopen goed. Boekingen in het eerste kwartaal lopen ook al lekker. Dus nee, we vervelen ons niet. Echt niet!