woensdag 18 november 2015

Wat hebben we een zwaaaaaaaaaaaaaar leevu........






























Winterwonderland is een feit. We wonen weer letterlijk in een kerstkaart.
Nu hebben we al een 30cm sneeuw en de winter begint pas, dus we kunnen nog wel wat verwachten.

Het ijs is nog gevaarlijk want sneeuw op het ijs isoleert en dat doet de ijs aangroei geen goed.
Maar van de week wordt het kouder is voorspeld en dat hoopt iedereen. Bijna iedereen.
De sneeuwscoters komen uit het vet en de baasjes en hondjes van de hondensleetochten kunnen niet wachten tot ze van start kunnen over het ijs. Nu wordt er getraind met quads maar begrijpelijk dat zij snakken om de sledes uit het vet te kunnen halen.































Het is nog steeds een kleine 2 graden onder nul overdag met ’s nachts af en toe een uitschieter naar min 10. De sneeuw is compact omdat het de ene keer prachtige poedersneeuw is en de andere keer een mengeling van natte en droge sneeuw. De takken van de bomen hebben het letterlijk erg zwaar. Het prachtige plaatje levert dus ook problemen op. Stroomstoringen.

Sinds gisterenavond hebben we al 3 keer stroomuitval gehad. Wat een stilte. Is je weleens opgevallen hoeveel geluid de elektra teweeg brengt? Wat dat betreft is het echt heerlijk, serene rust!



Prive is stroomuitval geen probleem. Alhoewel, met min 20 moet je oppassen dat je verwarmingssysteem niet bevriest. Nee, glyckol is hier geen oplossing zoals we in Värmland in de verwarmingselementen hadden. Daarvoor is het systeem te groot. Maar goed. Wij hebben vanaf dat we huizen gingen kijken meteen geleerd; er moet een houtfornuisje in het huis zitten. Warmte en eten koken kun je dan altijd. Wij hebben hier een houtkachel in huis en een oud houtfornuis waar we water mee kunnen koken of eten kunnen maken. Sneeuw smelten dus! Dat ligt er zat dus gratis en voor niets water. Met wat creativiteit kom je een heel eind zonder stroom. De theelichtjes en kaarsjes staan altijd paraat! Olielampen ook. Wij vinden het dus gewoon knus!



Voor een bedrijf is het uiteraard heel vervelend.
Met honden en dieren in het algemeen is het op zijn zachtst gezegd erg lastig zonder stroom.
De gasten zitten meteen zonder water want de waterpomp doet het niet. Dus wc doortrekken is een probleem want deze vult niet meer met water. Douchen kan niet, geen water. De verwarming ligt stil omdat daar een elektrisch aangedreven pomp aan zit. Nu is het zo zeldzaam hier dat de stroom uitvalt dat dat voor af en toe een uurtje of 2 geen probleem is. We delen direct extra kaarsjes uit, de camping buiten staat ook meteen vol met extra kaarsen en iedereen vindt het wel gezellig. Buiten kunnen we houtvuurtjes maken. De meesten vinden het ook geen probleem, hoort erbij als je in Lapland in de sneeuw wil zitten. Je kunt je dus inderdaad voorstellen dat het pas echt een probleem wordt vanaf een min 15 en kouder en dan zoals nu al bijna 24 uur geen stroom. Waterleidingen gaan bevriezen. Dat is het dan het begin van de enorme chaos en schadeposten waar je voor komt te staan. 



























De gasten die deze stroomstoring hebben meegekregen vanaf gisterenavond tot vandaag een uur of 1500 uur kwamen zelfs nog met kadootjes aan. Jaap heeft ze in het pikkedonker met de traktor omhoog moeten slepen want ze kwamen met hun winterbanden en vrij zware auto de oprit niet op. Geen stroom kon hen niet deren. Ze hebben hier de week ervoor ook al overnacht en waren weer blij met de "warme" ontvangst en hun slaapplaats. Ze hadden in die week ook wat spullen hier achtergelaten, scheelde rumte in de auto. We moesten zelfs nog even met ze op de foto, die wordt ons eerdaags per mail opgestuurd.






























In het verleden toen hier de melkkoetjes nog stonden, is het uiteraard ook gebeurd dat de stroom uitviel. Altijd net op het verkeerde moment. Je denkt de koeien te gaan melken, haalt ze naar de melkruimte. Sluit ze aan op de melkmachine, melkt en ploepssssssssssss, knal CHAOS!De spenen zeg maar laten door de stroomstoring los, knallen op de grond, melk over de vloer. Koeien in de stressmode, chaos dus. De buizen waar de melk doorheen loopt, de spoelmachine niets maar dan ook niets werkt meer mee. Dan kun je echt wel even zeggen in  naam van Birgitte Kaandorp.....wat heb ik een zwaaaaaaaaaar leeeevu. Wij hebben hier dan wel geen "last" meer van maar ik kan me er iets bij voorstellen bij min 35......









































Momenteel hangt er een boom gevaarlijk schuin boven de leiding letterlijk klaar om te vallen. 2e foto van boven. Vattenfall komt die eerdaags veilig weghalen. Hopelijk is het dan nog niet te laat want die hebben hun handen vol momenteel in Noord Zweden.  

Op het moment dat de blog leesbaar is hebben we weer stroom! Nu dus.
Winter in Lapland, een sprookje.  Maar nu snak ik wel naar fris bekkie en een lekkere warme douche!


























vrijdag 30 oktober 2015

Vrieskou, baggeren en schnitsel..............



























Zo fijn dat het een beetje wintert! De zon, het poederlaagje sneeuw, koud!
We moeten er weer aan wennen. In de nacht is het rond de min 12, overdag momenteel rond de min 4.
Ze zeggen dat het weer iets warmer wordt van de week. Niet leuk. Maar de winter duurt nog lang genoeg.


















Ondertussen kunnen we gebruik maken van een gratis vriezer buiten.


























We hebben ook een paar nieuwe medebewoners!
Een 7 stuks om te beginnen. Wij hebben een stal dus waarom niet opvullen met.....
















































lekkere schnitseltjes!
Schnitseltjes willen ook graag eten en dan doet de lokale supermarkt ook een brood in het zakje.
En dus had ik net een auto vol met oud brood maar wel heerlijk geurend nog naar kaneelbullar!

















Momenteel heeft Hanz even een machine van een buurman te leen. Na alle regen afgelopen zomer werd duidelijk dat bij een paar velden het water wel heel erg slecht wegliep. Met de hand een zware klus dus fijn als je een machine kan lenen. De eerste dagen was even ploeteren en oefenen en vastzitten, goed vastzitten meteen maar daarna ging het voorspoedig!

En zo houden we de mannen weer van de straat!




























dinsdag 20 oktober 2015

Herfst, op naar de winter.



Een schande is het. De laatste blog 20 augustus. Maar we leven nog.







































September was, na een heerlijke augustus maand, zeker niet slecht. De eerste 2 weken was het nog prachtig nazomer weer. Heerlijke temperaturen. Ook wij mochten van een vakantie genieten en ook dit jaar hadden we weer een camper gehuurd. Op 9 september vertrokken we voor een heerlijke 10 lange dagen, niets moeten alles mag, richting onze roots. In Zweden dan wel. Värmland, waar we 5 1/2 jaar gewoond hebben.



































Ludde moest weer even wennen aan lange autoritten maar die vond al snel zijn draai. Pauzes en balletje gooien maakte dat het ook voor hem een feestje werd. Zo makkelijk als Ludde zich aanpast!
De eerste dag was wat onrustig. Nog veel wegwerkzaamheden en dan ook nog met dat grove greffel. Dat maakt een herrie zeg. 28 km, dan weer 22 km maar uiteindelijk kwamen ook wij daar voorbij en begon de rust. Totaal een 1200 KM zouden we rijden heen.



Onze eerste stop om oude bekenden op te zoeken was in Dalarna, nabij Johannisholm. Sinds 1990 bezochten we daar een camping, elk jaar vaste prik. Inmiddels zijn Leena en Wolfgang met pensioen maar we hebben nog steeds contact via FB en Skype. Hoe leuk om ze weer even in levenderlijve te zien. Uiteraard mochten van onze kant Skabram kaas en gedroogd gerookt rendiervlees niet ontbreken. We hebben genoten van hun huidige stek, een paradijsje op aarde. Welverdiend overigens.







Johannisholm was van oorsprong een klein dorpje waar glas gemaakt werd. Omdat wij jarenlang gast zijn geweest en nog steeds contact hebben, kregen we een origineel kado. Wolfgang en Leena hebben voor een aantal mensen speciaal vazen laten maken, ter herinnering aan Johannisholm, de vakanties en aan hen. Een schitterend aandenken waar we zeker met heel veel plezier en warmte terugdenken aan die vakanties. Na een paar uur bijgebept te hebben, hebben we toch nog het laatste stuk in het pikkedonker gereden naar Ekshärad. De eerste elanden in het donker dienden zich al aan dus rustig rijden.







































De tuin van onze vrienden Ingo en Astrid bood ons de nodige rust en stilte die we even zochten, vooral de eerste dagen. Lekker samen ontbijten, zij naar hun werk en wij gewoon niets, even helemaal niets. Nou ja, klusje aan de camper nog gehad maar verder even niets moeten. Lekker gegeten bij onze favoriet Moccacino. In de zon gezeten, beetje gehangen en met Ludde gespeeld.
We kwamen echt helemaal bij. Zondags was het tijd om weer wat lieve mensen te bezoeken. Onze oude buurtjes bij Västbygård en in Karlstad Nico en Nicolien met de kids. Erg gezellig en heerlijke plekken om te zijn. Jammer dat de afstanden zo groot zijn, anders zouden we zeker vaker die kant opgaan.




















Onze "eigen"oude stek konden we niet overslaan en daar hebben we lekker even gewandeld. Heel raar om te zien dat alle aangeplante planten nagenoeg weg waren, alle bomen echt super dicht gegroeid achter op de heuvel. De moestuin die geen moestuin meer is. Maar verder alles netjes en verzorgd. Weet je nog.......dat hier steeds de herten stonden en daar de elanden en daar had een lynx gezeten. En zo komen alle herinneringen boven. Het voelde echter wel goed. Hoe moeilijk we het vonden om toen te verkopen, Nu voelde het prima zo.
























Na alle gezellige bezoekjes was het maandags weer de hoogste tijd om naar het Hoge Noorden te vertrekken. We hadden nog wel veel langer willen blijven maar wilden ook rustig aan terug rijden. Na een heerlijk ontbijt in de tuin zijn we richting de 311 gereden en genoten van de landschappen en prachtige herfstkleuren. Een omweg via de Wildernisroute maakte de vakantie compleet. echt een aanrader. Rendieren mogen natuurlijk niet ontbreken in Lapland.























Elke avond stonden we heerlijk in het wild op de prachtigste plekken. Ludde kon heerlijk spelen en wij beetje lezen of filmpje kijken.
10 dagen zijn omgevlogen.






































































































Eenmaal thuis hadden we echt nog helemaal geen zin, maar aangezien we nu onze eigen tijd weer makkelijk kunnen indelen, wat langer slapen en niet alles op een bepaalde tijd af hoeft te zijn komen we langzaam weer helemaal bij na het seizoen. Lekker wandelen met Ludde in de kou.












De tuin is winterklaar, de aardappels gerooid, de eerste boerenkool al gegeten. 1 courgette is geoogst, de rest is te klein gebleven. Kruiden naar binnen gehaald. Stekken gemaakt van de geraniums. Ben benieuwd wat er van opkomt voor volgend jaar.





















Noorderlichtseizoen is ook volop begonnen!


















De komende winter bied ons ook weer volop vertier. Uiteraard is er bezoek!
De eerste gasten die echt voor ons komen,  komen 24 november aan op Luleå. Broertje Karel en allerliefste schoonzusje Elske. Niet al te lang, maar lang genoeg om wat leuks te gaan zien.

Who is next?


donderdag 20 augustus 2015

En het werd zomer............




























We hadden het niet meer durven dromen. Voor ons was er dit jaar geen zomer weggelegd.
Na een lange winter bleven we in een nat en koud voorjaar hangen, geen zon geen warmte.
De zomer was al net zo, geen zon geen warmte maar veel, heel veel regen. Ik was al stilletjes op zoek naar zonvakanties.
Al dan niet alleen want na een toch drukke periode snakte ik echt naar de zon. 24 graden zou al goed zijn.
Een klein weekje zou genoeg zijn, even alleen maar de zon zien, voelen, in een ligstoel aan het strand.
Het gekabbel van de zee en de golven en.................En dan gebeurt het.





















































Er kwam een hogedruk deze kant op en zorgt inmiddels al een kleine 3 weken voor stabieler
en steeds stabieler en warmer weer. Met als toppunt, al dagen strakblauwe luchten, zon zon en nog steeds zon.
Vandaag zelfs 27 graden en meer! Gasten hadden al een keer gezwommen.
Ik had echter nog geen moed verzamelt. Maar eenmaal aan het water staand met Ludde spetterend erin, eerst heel voorzichtig tot mijn enkels gevoeld. Niet verkeerd! Stoel erbij! Heerlijk in de zon een uur gezeten, en geluisterd naar het mooiste geluid (naast stilte) wat er bestaat. Het kabbelen van water. Het waaide ook, dus de golven van het klotsende water brachten me even in hele andere sferen.
Daar knapt een mens van op zeg. Dat vraagt om meer.

Vandaag was ik weer met Ludde beneden en voor ik het wist liep ik terug, badpak, waar is mijn badpak! Ik moet erin. Waterschoenen aan, want er gaat niet nog een keer een vis aan mijn teen knabbelen zoals vorig jaar. Eerst de voetjes, dan de benen en PLONS! Er in. Wat een zaligheid. 

Ludde ondertussen heen en weer rennend en plonzend. Echt zwemmen wil hij niet meer. Iets in het water, wellicht een vis, heeft hem aan het schrikken gemaakt. Dus nu weer het vertrouwen zien terug te krijgen en op te bouwen met zijn waterspeeltje. Ik bleef er extra lang in om hem naar me toe te lokken, maar als de bodem onder zijn pootjes verdween ging hij weer terug. Jammer en zielig want hij is zo graag in het water. Maar ik geef niet op. Want weet je, morgen wordt het weer zo warm dus..............dat wordt weer badderen. 

Het stond vanmorgen in de krant,
we gaan weer naar het strand, 
want het is zooooooooooooomer!








zaterdag 20 juni 2015

Even tussendoor.........

Het komt er gewoon niet van, schrijven!
Vandaar maar even wat foto's van de laatste weken.

Kampeerders rijden af en aan en ondanks de kille temperturen die we tot begin deze week hebben gehad is het gewoon druk. De mond tot mond reclame is super actief. Als we zitten is het of snel een bakkie, snel een broodje of snel even warm eten. Receptie dicht, dan een uurtje zitten en slapen. Geeft niets, tis geen klagen! Het is heel gezellig en iedereen heeft het enorm naar de zin. Maar voor uitgebreid schrijven is even geen tijd. We zitten VOL, VOL, VOL.

















Wel wordt er tijd gemaakt om met Ludde te wandelen of fietsen. De gasten spelen ook regelmatig met hem, dus aandacht krijgt meneer genoeg. Van de week heb ik met hem gewandeld en kreeg hij voor het eerst zijn rugzakje om. Voor hem een appel en voor mij drinken in de tasjes. Helemaal trots loopt hij met zijn rugtasje alsof hij niet anders heeft gedaan. Hoef ik niet te bedenken waar ik mijn waterflesje moet laten.......hij rollebolt over de grond alsof er niets op zijn rug zit. Maar het kan een stootje hebben.
















Het wordt zomer!
De eerste bloemen van de hjortron staan in bloei, de vogelkers bloeit en geurt je tegemoet.
De rendieren hebben een aantal dagen op de camping gelopen en de gasten helemaal gelukkig gemaakt.



Het Midzomerfeest in Jokkmokk is gisteren waanzinnig goed bezocht door de lokale bevolking en de toeristen.
Veel gasten van ons ook die even gingen kijken en meedansen.


























We hebben een kuikentje en parmantig loopt het met de mamma's buiten op de camping of ligt lekker te zonnen. De koetjes lopen ook weer buiten. Het gras groeit, de tuin bloeit en groeit. 

Er is een nieuw bord langs de weg geplaats en 3 nieuwe picknicktafels (Made by JS) staan er op het terrein.

Stilzitten? Wat is dat?