.........Tja, het leven en internet bestaat tegenwoordig uit # oftewel HASHTAGS.
Op deze manier ben je makkelijker te vinden, indien je tenminste gevonden wilt worden.
In dit geval bedoel ik #rust even ironisch.
Ja, Zweden straalt rust uit en zeker met zo en prachtige winterdeken om je heen.
Maar rustig waren de laatste weken absoluut niet. Wel druk en gezellig.
Deels zoek je zelf de "drukte" op, deels komt het op je pad of het hoort bij je werk.
Het deel wat bij ons werk hoort, bestaat vooral uit wasmachines draaien momenteel.
Onze groep Italianen en Portugezen genieten van een welverdiende vakantie in hun geboorteland en komen weer terug begin januari. Ondertussen worden hun stuga's straks verhuurd en dat betekent dus heel veel wasgoed. Ik vind het nou eenmaal belangrijk dat zowel de nieuwe gasten als zij straks weer terug komen in een fris huisje. Dus, gordijnen, dekbedden, kussens etc. lekker wassen. Het werk is het niet, maar wel organiseren zodat alles een plek kan krijgen.
Daarnaast is er kaas ingepakt, heel, heel veel kaas. In luxe verpakkingen, in gewone verpakkingen. Dozen vol. Winkels bestelden een enorme voorraad, Er werd met de kaas op kerstmarktjes gestaan of proeverij dagen. De dagen zijn omgevlogen.
Voor de kerst is het in Nederland Sinterklaastijd en die is ook ons deurtje dit jaar niet voorbij gegaan. Dan is er nog een verlaat verjaardagspakketje binnengekomen, Gezellig dus.
Aan een kerstboom doen we dit jaar niet, maar kleine hoekjes gemaakt, eigenlijk wel zo leuk en praktisch (ik haat dat woord) met een speelse hond.
Zelf moet je zorgen voor vertier. Ook dat was er volop.
Om te beginnen ben ik meegeweest met een heerlijke trainingstocht met Karin en de husky's op de quad. Een prachtige zonnige dag, maar koud. Overigens is het de hele tijd wederom een tijd geweest van zeer uit eenlopende temperaturen. Tussen min 20 en plus 2. Begin je net te wennen aan de kou, kun je bijna weer in een tshirt naar buiten. Maar goed, deze dag was het echt koud. Zonnig, maar brrrrrr. Min 15 ongeveer, later kouder. En dan stilzitten.
We spannen samen de honden voor de quad. klimmen erop en starten maar. Ehh niet helemaal. Quadje pruttelt wat maar echt starten nee. Nadat Karin besluit dat we de sneeuwscooters dan maar pakken, slaat hij aan. Met het risico dat we straks ergens in de wildernis staan, maar we gaan toch met de quad.
Tijdens de tocht hebben we uiteraard even een fika pauze gehouden. De hondjes werden eerst verzorgd en kregen een snack. Wij konden ons daarna even opwarmen bij het houtvuur en genieten van een heerlijk worstje, koffie en een kaneelbulle. We zochten een plekje waar we onze rendiervellen op konden leggen, We vonden 2 mooie grote stenen, verborgen onder een dikke laag sneeuw. IJzig waren ze ook. Het vuurtje knispert en knappert al lekker. We genieten van de koffie en hebben de grootste lol samen. Tijd voor een foto samen, via de telefoon met zelfontspanner, Even over het vuur stappen, toestelletje op de quad zetten, mikken......en rennen maar. Ik beland wel degelijk op mijn plek deze keer en klik. Ja hoor we staan op de foto. Toch maar even opruimen die telefoon, want anders is de batterij leeg. Terug naar mijn plekje, stap ik over het vuur, neem plaats op mijn ijzige zetel en voor ik er erg in heb, glij ik met rendiervel en al op de grond......NET niet in het vuur. Ik rol razendsnel weg en lig weer eens te spartelen in de sneeuw. Ik plas zowat in mijn broek van het lachen want het zal Olga niet weer eens zijn. Maar alles gaat goed, behalve dat ik onder de sneeuw zit en als een michelin vrouwtje weer omhoog moet zien te komen. Hehe, Olga zit weer. We drinken en lachen verder en bijna glijdt Karin van haar steen af. Maar gelukkig, ze blijft nog in balans. Na een half uur lachen gieren brullen maken we ons weer op om naar huis te rijden. Karin grapt, "ik hoop dat hij het doet". Anders moet jij hier blijven met de honden, dan haal ik de scooter. Maar na een spannende 3 minuten.... hatzee. Daar gaan we weer. Een maal thuis samen weer alles opgeruimd en ieder in haar eigen huisje snel de warmte in, Thuis meteen een warme douche, kachel aan. Onbewust wordt je toch wel koud van het stilzitten, maar het was weer gaaf.
Dan.....een piepklein kerstmarktje. Nog minder dan vorig jaar.
Maar toch even met de buuv van stuga 1 erheen geweest. Wafeltje gegeten en weer op huis aan.
Bij ons zwemmen wordt geroepen dat elke les even samen voor wie dat wil, glögg met pepperkaka
o.i.d. genuttigd kan worden. Er worden groepjes opgeschreven en ieder groepje zorgt voor een versnapering. Het idee is leuk. De ruimte......hmmmmmmmmmmmmmmm daar kan nog wel wat aan gedaan worden. Als ik dit zie, jeuken mijn handen..........
Aangezien Jokkmokk ook een aantal "nieuwe" burgers heeft, oftewel van andere culturen wordt er een internationale avond georganiseerd. Voor een prikkie een namiddag en avond, met muziek en een buffet met hapjes van diverse culturen. Samen met Rianne ga ik dit eens uitproberen. Dat Hanz hier ook moet spelen is mooi meegenomen. Veel bekenden komen we tegen. Het Folkets Hus is feestelijk aangekleed. Lange tafels en we kiezen een plek vooraan. Maar goed ook want achterin is het duidelijk erg rumoerig. Maar het is aardig georganiseerd verder en gezellig.
Een gochelaar zorgt voor entertainment tussendoor en vraagt regelmatig hulp uit het publiek. We zitten gelukkig ver genoeg van het podium af. Maar opeens is iemand van ons toch de klos. Of ze zweeds spreekt ,vraagt de beste man. Met frisse tegenzin beklimt Rianne het podium. Een kaart truc. De gochelaar kan raden welke kaart Rianne kiest. En verdomd, hij flikt het hem ook. Ze staat er met haar neusje bovenop, maar kan toch niet uitvogelen hoe hij het doet. Afrikaanse muziek aan het eind van de avond zorgen ervoor dat een aantal mensen even los gaan. Met tuuuutende oortjes gaan we naar huis, waar het noorderlicht alweer een show weggeeft. Hmmm, al met al een geslaagde avond.
De korste dag is geweest. We genieten van magische kleuren. Noorderlicht is volop aanwezig.
De laatste zonnestralen waren te zien op 21 december.
Een jaar is weer omgevlogen.
Precies een jaar geleden, 24 december, was een trieste dag. Vandaag genieten we van de grappen en grollen maar ook pubergedrag van Ludde. Super aanhankelijk en op zijn eigen wijze verkent hij de wijde wereld. Steeds een stapje verder. Onze grenzen worden afgetast. Buiten spelen staat boven aan zijn agenda en kou en sneeuw zijn momenteel zijn favoriet.
Jaap klust nog steeds aan de snowscooter. Naast de andere klusjes die gedaan moeten worden. Zullen we er deze winter op rijden?
Als kind zijnde was ik al gefascineerd door sneeuw, ijs. Alles wat op tv was, van Heidi en Peter (voor de omgeving) tot documentaires over Lapland, of Antartica, wilde ik zien.
De omgeving, bergen, natuur. Ik kreeg er nooit genoeg van. De eerste keer dat ik husky's aan het werk zag in Hälsingeland, hun blije gehuil. Ik vergeet het nooit. En nu mag ik hier wonen en alles beleven waar ik ooit van heb gedroomd. Jaap zijn grote werkplaats, zijn domein. Gelukkig zijn we samen verzot op sneeuw, ijs, buiten zijn. De stuga's worden goed geboekt. Min 23 tot min 30. Heerlijk!
2014................niet slecht. Helemaal niet slecht!
