Op de valreep nog eentje dan....

Een pijnlijk weekje was het.
Domme pech, ik heb iets met trappen geloof ik.
Na een gezellig bakje thee in Porjus, bij A & H, nog net voor we weg gaan even een rondleiding gehad op de bovenverdieping. Voorzichtig naar beneden, goed opgelet, want ik zit niet te wachten op ongelukken. En voor dat ik denk beneden goed aan te landen, zoef ik natuurlijk van de een na laatste traptrede af. Aldus beland ik op mijn gat, rechter ribbenkast, rechter onderarm. Ik hap even naar adem maar heb verder op dat moment eigenlijk geen last. Vraag me niet wat er gebeurde, want dat kan ik niet na vertellen. Maar ik liep op sokken en ik vermoed dat ik gewoon uitgleed. Na ja. Eenmaal thuis begon er een en ander wel gevoelig te worden. Meteen de tube arnica zalf opgezocht en smeren maar. Een super blauwe onderarm, na 2 dagen smeren, bijna weg! Maar de ribbetjes aan de rechterkant en de bijbehorende spieren, die waren toch wel aardig ontzet. 2 dagen rustig aan heeft goed geholpen en nu gewoon even oppassen op de bewegingen die ik maak. Al met al met een zoeeeeeeeeefer  afgelopen. Daarna een koutje opgelopen, dus nu lekker flink aan het snotteren (MUTS OP!!!) Maar het ergste hebben we weer gehad.

Wat hebben we weer een schommelende temperaturen. Van min 33, zachtjes naar min 25. Naar min 11 en nu 0! De bomen zijn weer groen (geen foto, isssenieleuk) en het scheelt een jas (en een muts!) Voor de gasten die buiten activiteiten doen op zich wel lekker, maar iedereen is het er wel over eens dat het witter dan wit veeeeeeeeeeel mooier is en het dus graag wat kouder mag zijn. Maar niet getreurd, de winter is nog niet voorbij!

Full House deze week in de stuga's. Uit alle windhoeken deze keer, Israel, Zweden, Nederland, Duitsland, Portugal en Amerika!  Nu ook Italie. Erg leuk. Sommigen hebben een auto maar sommigen ook niet. Als ik dan even tijd heb neem ik ze graag even mee op safari. Zo ook deze week. Chamy en Bryan uit Amerika troffen het met de lage temperaturen. Min 30, gelukkig  hadden ze de juiste kledij voor een tourtje. Dus, ´s morgens om 10.30 uur de auto in en op (foto)jacht. De van in de auto piepte weer aan alle kanten van de kou maar de auto werd snel warm. Eerst richting Purkijaur, een fotoshootje gedaan.

Daarna richting Vajmat. We hoefden deze keer niet zo ver want al snel hadden we de eerste Rudolfjes te pakken. Op ons gemakje de rendieren beetje gevolgd zodat ze lekker foto's konden maken. Awesome! We tuffen zachtjes verder. 

Opeens..............yes. Links! Daar ligt een eland te kauwen. Wauw! 

We blijven rustig staan kijken eerst vanuit de auto. Het dier stoort zich nergens aan. Dan toch maar voorzichtig en heel zachtjes uitstappen. Hij spitst zijn flufffige oortjes. Een andere auto komt ons voorbij en ja, dat is teveel voor het beestje. Hij staat op en denkt, Kiss My .....

We rijden door en zien nog meer rendieren. Maar we keren toch weer terug naar de eland en ......jawel die ligt weer in zijn heerlijke sneeuwholletje te kauwen. We maken weer foto's, kunnen hem uitgebreid aanschouwen en na een kwartier gaan we maar eens terug richting huis. Niet overeind te krijgen deze luie donder, lopend zijn ze ook zo leuk. Maar de safari was weer geslaagd!

Ook hebben we gasten die zelf een hondenspan bij zich hebben. 16 sledehonden en 4 sleden. Een drukte van belang en erg leuk om te zien als ze worden ingespannen en vertrekken. De sneeuw is in andere delen van Zweden maar minnetjes dus dan trek je naar Jokkmokk!

U heeft honden, sledes en geen sneeuw? Kom naar Skabram!

En dan is toch echt de laatste dag van het jaar aangebroken.
We maken straks even een vuurtje buiten rond 2330 uur. Voor diegene die toch even wat langer buiten willen zijn, kaarsen aan. Gezellig ennnnnnn een schaal oliebollen uiteraard!