Als sneeuw voor de zon.........

Een maand te vroeg. Ook dit jaar.

Na een mega winter is het begonnen met dooien maar dan ook meteen zo heftig dat het een troosteloze boel wordt. Een flinke laag water op het ijs zorgt na een nachtvorstje weer voor spiegelblanke ijsbanen. De collega's van de hondensledetochten zijn ook de picknickplaatsen onderweg al aan het leeghalen. Tipis worden weer opgeruimd. We hebben al heerlijk in de zon koffie gedronken. Je voelt de kracht van de zon. Laat het nu maar lekker doorzetten met dooien.

Sneeuw is schoonheid, sneeuw is echter ook gevaarlijk en geeft nu dus, aan het eind van het seizoen vrij, hoe gevaarlijk het kan zijn. Wat een schade het ook kan aanrichten.

Eind november hadden we eerst een periode met veel natte sneeuw. Daarna kou en heel veel mooie losse sneeuw. Die eerste laag natte sneeuw vriest aan en wordt letterlijk een blok ijs. Cement bijna. Iemand vertelde ons dat een vierkante meter sneeuw dan ook wel 650 kilo weegt. Nu lag er wel een meter en meer op de daken van de huizen. Kun je nagaan hoe belastend dit is. Men gaat daken schoonmaken om het gewicht te verminderen en zoals we lazen in de krant, gaat er een meneer onderuit op het dak, belandt op de grond en krijgt die laag sneeuw die hij net nog wilde losmaken over zich heen. Je bent even levend begraven. Gelukkig waren er mensen bij die meteen begonnen met graven en 112 konden bellen. Hij is er levend onderuit gekomen. Maar zo zie je maar dat sneeuw naast alle schoonheid ook weer een monster is.

Hier is de schade beperkt gebleven. Het hek achter het huis vorig jaar gemaakt door Jaap, is nu verbrijzelt door een pak sneeuw. Gelukkig is het maar een klein stuk.

De trap op het dak naar de schoorsteen begon mee te schuiven en we waren bang dat de dakplaat los zou zijn en zou meekomen. Maar dat viel gelukkig mee.

Een kleine lekkage van 2 uur druppelen hier in huis aan de voorkant, omdat er zoveel smeltwater opeens kwam, zorgde voor een natte muur maar verder geen schade.































Maar dan......................

Onze kas. De meeste ruiten stuk. En die was ook net weer gerestaureerd.
Sommige halen daar de sneeuw vanaf en dan schijn je nu net weer niet te moeten doen. Hebben wij ook niet gedaan maar toch, dwars er doorheen. Nu vallen er af toe stukken ruit naar binnen (gelukkig) en als straks de sneeuw zo ver weg is dat we erin kunnen, ruimen we eerst maar op.

En Ludde gaat ondertussen zonder angst en beven gewoon door om lekker op het balkon in de zon te liggen, al dan niet met een kluif. Er ligt nog ijs op het dak. Als ie dat maar niet op zijn lieve koppie krijgt.....