Na 2 dagen Stora Sjöfallet is het tijd voor een beetje actie. Andere actie dan wel.
Op ons programma staat Umeå. Daar is een nieuw winkelcentrum gebouwd met IKEA in de hoofdrol. Omdat Umeå anders voor een dagje shoppen te ver is plakken we die in onze vakantie.
De reis gaat zo voorspoedig dat we bij Skellefteå uitkomen. We pakken een nachtje op een camping deze keer, met de verwachting een lekkere warme douche om op te frissen. Lövånger heet het gehuchtje. Een prachtige historische kern met oude huisjes. De camping (groot veld) ligt er mooi bij. De servicestuga waar zich douches en toiletten zouden moeten bevinden is eigenlijk te triest voor woorden. Ware het niet dat schoonmaken al heeeeel erg lang geleden was. Het huisje zelf is leuk, zou een perfekt huisje kunnen zijn voor 1 of 2 personen. Jammer dat plaatmateriaal tegen de ramen wordt gezet en niet weggewerkt, 1 toilet voor 30 plekken. De sauna ziet er op het eerste gezicht mooi uit, maar de bijbehorende (koude) douches zouden ook wel een een grote, lees GROTE beurt mogen hebben. Prijs kwaliteit ligt dan ook erg uit elkaar. Een plek met stroom, 220 sek. Een 150 zou het eigenlijk maximaal mogen kosten. Ik doe geen eens moeite om een foto te maken.
Wij kijken natuurlijk erg kristisch, wat krijg je voor je geld. Maar de plek is rustig en behalve een ander duits echtpaar is er niemand. Geen lekkere douche dus waar we naar uitkeken, dan is ons badkamertje in ons huisje op wielen toch een heerlijke uitkomst.
Het is zaterdag en wederom een mooie zonnige dag. We tuffen naar Umeå, nu niet ver meer. Je mond valt open als je de nieuwste IKEA vestiging ziet en ik ken er een aantal.
Zo mooi gedaan. Het is een prachtige etalagewinkel geworden midden in het shoppingcentrum.
Allergrootste plus is dat het restaurant apart te bezoeken is en je er ook door de winkel lopend bij komt. Een extra coffeecorner op de benedenverdieping, ook vrijstaand en dan nog een hele uitgebreide winkel met de bekende IKEA lekkernijen en een bistro.
Ik zou zeggen, een ieder die graag de IKEA binnenloopt, dit moet je gezien hebben.
Na het verkorte shoppen omdat we Ludde niet te lang wilden laten wachten, tuffen we richting Dorotea. Met de bedoeling een plek in het wild te zoeken maar toch wel lekker wilden douchen, besluiten we naar Tessa en Louis te rijden, onze collega's van Doro camp.
Ook zij zijn het hele jaar geopend. Ook al ligt het aan de E45, het geluid van het verkeer valt erg mee. Ludde kon vrolijk om de caravan loslopen, die loopt toch niet weg. We hebben er lekker even 2 dagen gestaan, lekker genoten van een warme douche, voor we dan echt ons 3e doel zouden gaan aandoen. De Wildernisroute / Vildmarksvägen. Al vaker gereden, maar blijft een topper in deze tijd van het jaar met zijn kleurenpracht.
Ook Tobias is ons achterna gekomen op maandag en we spreken af bij het gehuchtje Storbäck om uiteindelijk samen door te rijden naar Borgafjäll / Sutme voor een overnachting in het wild.
De diesel is op!
Woensdagochtend zou deze weer gevuld worden. We moesten heel erg lachen natuurlijk want dit verwacht je niet. Maar er zat nog voldoende peut in zijn tank. Tobias rijdt vooruit en hij zoekt vast de mooiste plek op voor de nacht. Wij boemelen er wat rustiger achter aan. Eenmaal geland, lopen we met de honden, nou ja, wij lopen, zij vliegen, even naar het meer en als het kooktijd is krijgen we een kookcursus aangeboden. Mijn favoriet is spätzle, Tobias is een kei in koken en wil het graag voor ons maken. Vers is altijd lekkerder. Ongelofelijk wat die in die kleine ruimte voor elkaar brouwt allemaal. Jaap mag het ook proberen en het smaakt prima. Met een overheerlijke saus en een salade á la Olga, wijntje erbij. Super. De schnaps sla ik deze keer maar liever over.
Dit keer richting Sjoutnäset. Wat een prachtige route met al die herfstkleuren. We genieten van de rust, stoppen diverse keren zodat ook Ludde zich tussendoor kan vermaken en vinden een mooie P bij een kapel. Wat een uitzicht.
Tis dat het erg afgelegen is allemaal maar als je een "room with a view" zoekt moet je hier zijn. De kapel is te bezichtigen, de sleutel hangt gewoon in de deur.
Daarna is het weer etenstijd en weer is Tobias aan de kokkerel voor ons. Olga had de ingrediënten en Tobias kookt. Laat hij nou ook nog een prachtige documentaire "Im land der Samen" in zijn laptop hebben van Joakim Demmer en Martin Rosenfeldt. Via ARTE is deze op tv geweest en de makers van deze film hebben een aantal weken bij ons op de camping verbracht om deze film te maken.
Na een geslaagde avond duiken we allemaal ons nestje in en voor Tobias is het dan ook de laatste avond voor hij toch echt weer richting huis moet. Weemoedig zwaaien we op woensdagochtend om 08.00 uur 's morgens Tobias en Anka uit. Wij ontbijten in alle rust (!!! in de zon) en gaan verder de Vildmarksvägen op. We willen ook naar de waterval en omdat we niet heen en weer met de caravan willen vinden we een kleine camping in Svaningen. Prachtig gelegen aan een schitterend meer. Wel weer pech met de douches. De nacht kost maar sek 130, maar het muntapparaat voor de douche en de warme kraan zijn stuk. Dan maar niet. Maar verder echt een pareltje.
Na het bezoek aan de waterval en een simpele maar heerlijke maaltijd, duiken we ons nestje weer in. 'S nachts horen we een hoop gekrijs. Er scharrelt een vos rond de caravan. Ludde geeft geen kik. We luisteren aandachtig naar de bekende gil uit Midsommer Murder. Zo dicht bij hebben we dit nog nooit gehoord. Het voelt ook wel bijzonder. Saai, saai, maar ook donderdag ontbijten we in de zon en daarna volgen we de hoofdroute van de Vildmarksvägen. Het is erg mooi en bovenop het Stekenjokk plateau slaan we ons kamp op deze keer. Jaap is aan de beurt om te koken en de keus is pannekoeken. Zittend in de zon (alweer!), boekje erbij, wijntje erbij. De nacht is fris maar het is prima te doen.
Vrijdag, fris windje maar we zitten weer in de zon aan ons ontbijt. De luxe 2e badkamer die we buiten hebben bij mooi weer is een genot. Die simpelheid daar kun je van genieten.
Eenmaal op weg zien we een paar rendieren en staan we plotseling voor een rendierhage......precies op het juiste moment! Men is bezig met het verzamelen van en uitzoeken van de rendieren. Je ruikt het, je hoort het en ik kan er niet wegkomen. Met gepaste afstand en respect. Foto's maken, beetje filmen. We willen doorrijden maar opeens horen we een raar geluid. Gestamp, gesnuif, geknor lijkt het wel. Opeens staat een grote groep rendieren langs de weg achter het hek. Je had me de hele dag daar wel kunnen laten zitten. Wauw. Dit was echt even een kers op de toch al zo mooie vakantietaart! We gaan verder maar we gaan nog steeds niet naar huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten