zondag 23 maart 2014

Lente..............of toch nog even niet.





Via Facebook vroeg ik enige weken geleden of jullie me wilden helpen de wolken weg te blazen.......
Dat heb ik geweten. Storm kregen we. Het was net rond het vriespunt tot soms plus 5 maar zo koud.
Om de dag hadden we rustig weer, afgewisseld met storm. Knus als je binnen zit bij de houtkachel, maar heel vervelend en gevaarlijk vooral voor de mensen die als berggids werken, honden sledetochten of snowscooter tochten organiseren. Orkaankracht in de bergen, 40 meter per seconde hoorden we later van Karin van de hondjes. Lawinegevaar. Het zijn rare weken geweest.

Maar na de stormachtige week was het wel eindelijk helder weer. En dat was de bedoeling. De temperatuur kelderde meteen naar beneden, min 25 een aantal dagen. Maar, kans op noorderlicht werd weer groot. En dat was er ook. Echter, bij ons iets te vaag. Heel even zag het er naar uit dat het super zou worden, maar nee.


















Wij hadden tijdens de warme maar stormachtige week ook een dag weg gepland. Aangezien niets ons tegenhoud stapten ook wij op een aangekondigde stormige maar zonnige dag in de auto. Wel hebben we ons doel aangepast. Rijden is leuk maar je moet hier wel enigszins op je hoede blijven. Dus, in plaats van richting Saltuolokta, waar we heen wilden wandelen over het ijsmeer, nu richting Kvikkjokk. Het begon aardig.

















Zon afgewisseld met wolken. Wel winderig maar het ging. Lenteachtig was het zelfs. Veel, heel veel rendieren op de weg. Ook dat blijft leuk. De lente doet letterlijk een aanval. IJsmeren beginnen langzaam aan breuken te vertonen, water begint te stromen. Veel verkeer! Auto's rijden af en aan met aanhangers geladen met snowscooters. De voorjaarsvakantie was duidelijk voorbij.



















Ondertussen begon de wind steeds meer aan te trekken tot storm, losse sneeuw werd over de weg geblazen. Zachtjes begon het zelfs echt te sneeuwen. Door de wind werd het uiteindelijk zoals aangekondigd zo slecht dat we tot ÅrreNjarka Mountain Lodge zijn gekomen en daar heerlijk even hebben gegeten. Wijselijk zijn we daarna maar omgekeerd. Het zicht was inmiddels 0. Toch weer een spannende rit terug. Maar heelhuids thuis gekomen.

     



















De huisjes doen het nog steeds goed. Het is nog steeds goed bezet en we hadden zelfs weer een groep van 25 personen. Een Samisch koor. Sámi Jiemat. De gelegenheid om naar een try out concert te gaan. Alleen al de kleding is het waard om daar heen te gaan. Voor SEK 50 genieten van de kleuren, vrolijke (joik) muziek en vooral blije mensen. Eerst nog wat onwennig. 2 Sami veteranen zongen een echte joik, met het koor zachtjes op de achtergrond. Maar toen het koor eenmaal los mocht, gaaf!

 




Zelf nog een dagje naar Gällivare geweest om boodschappen te doen en meteen een keer in Porjus een bezoekje gebracht aan een paar nederlanders. Glibberend dat wel, want de straten daar waren spekglad. Maar spikes onder de schoenen doet wonderen. Na een val op mijn schouder eerder tijdens de dooiaanval loop ik al 2 weken met die krengen onder mijn laarzen. Maar het werkt!

  
 
Wat zijn wij blij met Bussgods! Bussgods in Zweden is handig als je favoriete bakker 180 km verderop zit en je dus niet wekelijks je dagelijkse brood kan halen. Deze bakker Bensbyns brödbutik stond naast ons op de wintermarkt met ambachtelijk gebakken brood. De bakker zet na het bakken het brood op de eerste bus en rond het middaguur hebben wij vers geurend brood in huis. Meteen maar 9 kilo! Invriezen en genieten maar de komende weken. Handig toch.


                       




En dan is maart alweer bijna voorbij. Maart roert zijn staart, April doet wat hij wil. Ben benieuwd wat April ons gaat brengen.



Wordt vervolgd....

Geen opmerkingen: