woensdag 26 maart 2014

You're just to good to be true, can't take my eyes off you.....

Dinsdagochtend 25 maart 2014

Om 04.10 uur gaat de wekker. Vandaag een lange rit en het beloofd een super dag te worden.
Jaap duikt eerst de badkamer in, zet dan vast de koffie aan en kom ik ook maar eens op gang. Gompie wil ondertussen naar buiten en rent naar, zoals wij zeggen, zijn vakantiehuis, aan de andere kant van de weg. Ondertussen zie ik van boven onraad...............Opeens duikt er een vos uit het niets op.
Die gaat dezelfde kant op als waar Gompie heen rent. Nee he. Jaap gaat er voor de zekerheid even heen, het zal toch niet gebeuren dat het vosje onze Gompie als een lekker ontbijtje zal nuttigen.
Maar gelukkig, de vos draait de andere kant op. Gompie is inmiddels bij het vakantiehuis aanbeland en zit onder het huis, zijn favoriete plek. Tot vanavond Gompie!




















Om 05.10 uur zitten we in een koude auto, tas mee met koffie en brood.
Via Jokkmokk rijden we richting Kåbdalis, Storforsen, Älvsbyn, Piteå, richting Sundsvall.



















Een prachtige zonnige dag en om 06.00 uur heb ik mijn zonnebril al op. Een tankstop en 2 korte koffiepauze's verder komen we aan in Skellefteå, waar we een Biltema zien. Daar moesten we toch even heen, dus een prima plek voor bakje koffie, toiletbezoekje en de laatste paar dingetjes kopen die we nodig hebben. Dan gaat het verder naar Kramfors, Bollstabruk is ons einddoel. In het gebied Höga Kusten. Prachtig. We genieten van de hele rit trouwens ook al is het een 568 kilometer, enkele reis. Maar het doel is alles waard!


Om 13.30 uur bellen we aan bij Annie, de persoon die we gaan bezoeken met een wel heel speciaal doel. We horen buiten al wat lawaai, geblaf, gepiep. Een drukte van belang. De deur gaat open en we worden begroet door een Golden Retriever heer, een vrouwelijke Flatcoated retriever en een Ierse Setter dame.
Een warm welkom, zowel door de viervoeters als door Annie zelf. Het klikt meteen en al snel gaan we kijken waar we voor komen. Dubbele emoties, blijdschap en even komt het verdriet weer naar boven. De hele rit had ik dat al en achter mijn zonnebril kunnen verbergen. Maar deze kereltjes nemen al snel de overhand en al snel staan we in hun zonnige hokje op het balkon. Één van hen gaat mee naar huis, tjee. Kiezen is niet makkelijk. 11 puppies waren er, we hebben het dus nog makkelijk nu.




De kleine Golden dame is als logéé even terug. Één van de zwarte kleine boefjes wordt van ons maar wie. Wordt het Bamse of Ludde. Bamse slaapt en de ander springt enthousiast tegen ons op. Omdat we ook de slapende pup even willen zien gaan we gewoon rustig naar binnen en worden we uitgenodigd om met hen te lunchen. Dan kunnen we straks nog even kijken en kiezen. Een heerlijke Quiche Lorraine, aardappels uit de oven en sla komt op tafel. De 3 volwassen honden komen even kijken of er iets te halen valt maar nee, uit de keuken! We eten gezellig wat met elkaar, vertellen elkaar hoe we in Zweden zijn geland en dan hebben we snel al meer overeenkomsten dan we hadden durven vermoeden. Annie en haar gezin komen uit Engeland en ook hun eerste jaar in Zweden is net als ons eerste jaar in Värmland heel zwaar verlopen. Overlijden van ouders, we voelen elkaars emoties meteen goed aan. Maar uiteindelijk zijn zij daar gebleven en ons verhaal is wel bekend denk ik.

  


Na de lunch gaan we weer kijken bij de hondjes, wie gaat er mee. Ook nu weer is Ludde degene die heel erg enthousiast is en graag mee wil naar een nieuwe plek om te wonen. Dus, Ludde wordt het.
We handelen de papierwinkel winkel af en na een vrolijk maar voor Annie steeds zwaarder vallen afscheid van de pups gaan we de auto in.
We knuffelen hem extra en zetten hem in de meegebrachte bench. Heel even gaat het goed, maar na eerst zachtjes huien gaat het nu wel heel hard. En blaffen. We stoppen na 10 minuten de auto en bouwen de auto om. Ik ga op de achterbank met Ludde op schoot. Een half uur is hij onrustig en dan stoppen we even bij de brug om te kijken of hij even iets moet doen. En ja hoor, zodra je hem neerzet wordt er geplast en even later gepoept. Eenmaal in de auto kruipt Ludde lekker in mijn nek en al snel slaapt hij. Helemaal relaxed. Zo komen we die kleine 600 km wel door naar huis. Om de 2 uur stoppen we, laten hem even plassen en kleine hapjes eten. We wisselen van plek en zo rijden we rustig naar huis. Met een gezellig en tevreden hondje op onze schoot. Nu al puur genietend.





We stoppen nog in Skellefteå waar we een hamburger gaan eten en de kleine even alleen blijft. Rustig op de achterbank, super. Het gaat steeds makkelijker. In plaats van op schoot ernaast en het laatste stuk zelfs alleen op de bank.
Opeens een sms uit Porjus, er is noorderlicht! En ja,  nabij Kåbdalis is het echt zichtbaar. We stoppen, maken foto's in het holst van de nacht en ik zie nog een vallende ster, puur kleur ook.
Uiteindelijk rijden we om 01.00 uur Skabram op. Helemaal gelukkig.
Gasten staan nog buiten te genieten van het Noorderlicht en wij installeren ons om naar bed te gaan.
Dinsdag, een dag met een superster Ludde, een vallende ster en het Noorderlicht. Wauw.








Bench naast het bed, Ludde erin na nog een plas en wat brokjes. Even gaat het goed en is het stil. Maar opeens is het niet leuk meer en steeds harder wordt er gekreund. Ik ben zo alleen. En dan doe ik iets wat alle boekjes over opvoeding verbieden en afraden. Ik pak hem op, laat hem nog even extra plassen buiten en leg hem naast me neer. Meneer valt als een blok in slaap. Jaap snurkt al, dus ik lig wakker. Om 3.30 uur wordt Ludde even wakker. Weer even plassen, ja hoor! Direct buiten. Super.
Uiteindelijk om 06.30 uur wordt meneer wakker en wil spelen. Dus even plassen, jaja weer gelukt buiten. Laat maar even lopen. Hij onderzoekt en komt weer naar ons toe. Mag ik er nog even bij? Hij mag er nog even tussen en Jaap en Ludde slapen alweer. Olga houdt de wacht. Slapen kan ik vanavond ook.

Om 07.45 uur gaan we er dan maar uit. Ludde mag mee naar buiten, de sneeuw in. Maakt kennis met Gijs, Hanz en de koetjes. Can you feel a brandnew day, de wereld gaat voor hem open.





















Vandaag gewendag voor Ludde. Dus lekker relaxed thuis, beetje rommelen en vanavond hopelijk een rustige nacht.


En wij zijn ondertussen................Hopelessly devoted to Ludde!

Ludde, geboren 21 januari 2014.
Moeder Flatcoated Retriever
Vader   Golden Retriever.



Geen opmerkingen: