Inmiddels loopt alles weer, het drama van de verstopte afvoer is verholpen en bijna vergeten.
De stapel Libelle´s is gekrompen, het slapen gaat weer goed. Dan knap je echt wel op. De hoogste tijd voor wat Actie met een dikke hoofdletter. Ik had zin om erop uit te gaan.
Eigenlijk zou ik gaan winkelen, dat ga ik nu morgen doen. Spontaan gebeurde er iets heel anders.
Afgelopen dinsdag kregen we een echtpaar op de camping, met een campertje. De vrouwelijke helft had zin in actie en de mannelijke helft niet. Althans, niet dit soort actie. Op de vraag of ik een snowscooter tocht wilde boeken voor de dame in kwestie, was dat sneller geregeld dan dat ik ja kan zeggen geloof ik. Ondertussen begon het bij mij ook te kriebelen. Ik had eigenlijk ook wel zin maar ja, echt goedkoop is het niet. Nog een dag gewacht met beslissen. Per slot van rekening gebeurd hier wel eens wat, wat de dag zo maar weer kan veranderen. In dit geval was dat ook zo, alleen niet voor ons. Het noodlot sloeg toe voor het vriendelijke stel. Even naar Jokkmokk liep op iets heel anders uit. De camper kreeg technische problemen. Noodgedwongen moesten ze in Jokkmokk overnachten. Na wat heen en weer gebel en te hulp schietend vloog het eruit voor ik het wist. Zou je het leuk vinden als ik mee zou gaan??? Ja, maar NIET achterop. Wel als je een eigen scooter neemt. Geen minuut langer denken maar doen! Direkt vanmorgen mezelf telefonisch aangemeld en om 10.45 uur ging ik onze vrouwelijke gast halen. Inmiddels was de camper naar een garage afgesleept. Ook nu bleek dat dat het probleem niet verholpen kon worden en er een onderdeel uit Duitsland moest komen. Of we nog een stuga vrij hadden. Tuurlijk, gaan we regelen. Terwijl manlief het onderdeel camper voor zijn rekening nam en het geregel eromheen, gingen de dames op weg naar Samelandsresor.
Om 1100 uur exact werden de scooters naar buiten gereden. Tjee, best flinke jongens. Best wel spannend ook. Wie zou onze guide zijn voor vandaag? Dat bleek Alex te zijn. Een super jonge, vriendelijke jongen, vergeleken bij ons een broekie. Behalve dat hij in dit geval de kennis had. Alex mocht op stap met 2 oude tante's. Onze gaste, zo bleek later, heeft normaal gesproken een gehoorapparaatje in. Nu stond deze uit. Onze conversatie ging in het engels zodat iedereen mee kon beppen. Soms nou ja, vaak wel, moest ik even extra iets herhalen vanwege dat gehoorappje dat uit stond. Dat leverde wel komische momenten op uiteraard. Alex zal wel gedacht hebben, lekker stel!
Na het passen van helm en overige kledij en uiteindelijk ook het juiste eitje gekozen te hebben stonden we dan toch eindelijk rond 11.15 uur buiten voor uitleg van de machine.Je rijdt op eigen risico was het eerste wat er verteld werd en het eigen risico bedraagt SEK 12.500. Oke. Extra voorzichtig dus maar. Na uitleg over gas rem etc. mochten we eindelijk op weg.
Wauw. Dit is gaaf! Eerst lekker rustig, goed voelen wat je doet, wat een power heeft zo een machine. Maar zo leuk. Alex kan beter spiegels op zijn scooter monteren want die keek elke minuut om of we nog achter hem zaten en of er nog op zaten. Maar alles ging goed. Wij dames zijn niet bang en snelle leerlingen.
Lekker gepicknickt, vuurtje, koffie en heerlijke aardappel met rendiervlees. Prima verzorgd. Alex had wel door dat we echt genoten. Dus...........zouden we op de terugweg een kleine omweg willen maken? Tuurlijk! Dus.......terug langs Skabram. Loop daar een bekende figuur op het ijs met een hond! Gijsie met baasje Hanz. En dan de omweg.
Eenmaal thuis even met zijn allen een bakkie gedaan, de mannelijke helft weer opgehaald van de bus en met een kleur van de zon, toch al, lekker een warme douche en vroeg onder de wol. Morgen moet Hanz naar Luleå en ik ga lekker mee. Shoppen. Zonder een mannenlijstje deze keer, yeahhhhhhhhh.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten