3 chinezen en een contrabas! Een liedje volgens mij van André van Duin. Deze lieve meisjes komen uit Signapore en studeren in Göteborg. Ze waren bij ons te gast. Die contrabas, ja. Ik weet hem te staan. Dus klein beetje toepasselijk is het misschien wel. Dit even terzijde...
Voorlopig ligt er genoeg sneeuw en ijs voor buitenpret. Onze gasten Rosanke en Hubert hebben autopech en zijn al een aantal dagen bij ons. Ze vinden ijsvissen een aangenaam tijdverdrijf, althans zo lijkt het. Men neme een zelf meegebrachte stoel, een hengeltje en een blinkertje.
Men boort een gaatje, nou ja, zeg maar gat van een 70 cm diep! want zo dik is het ijs. Men neemt plaats, hangt het hengeltje in het ijswater en wacht geduldig of er iets aan dat hengeltje verschijnt.
In dit geval niet dus! Zelfs met restjes vel van de door Rosanke opgepeuzelde zalm wil het niet lukken.
Anderen hebben geen stoel zich, maar nemen plaats op het ijs. De 3 meisjes dus. Dapper! Zowieso al dapper dat de 3 jonge dames op het ijs durven lopen waar de sneeuw nog erg dik op ligt. Ze hebben namelijk alleen maar gympen bij zich of een paar gewone schoenen. Wegzakken dus en zwikken maar vastberaden gaan ze door! Vakantie hebben ze en ze laten zich door niets afleiden.
Ze kwamen voor het Noorderlicht onze 3 meisjes en ze kregen het Noorderlicht! De laatste avond hadden we totaal onverwachts een heldere hemel. De webcams in de gaten houdend was daar opeens het groene draakje. Dus snel jas aan en de gasten gewaarschuwd. Buiten alle buitenlampen uitgedaan en ja hoor!
Eerder deze week heb ik onze pechvogeltjes Rosanke en Hubert meegenomen voor één van mijn geliefde bezigheden.
Stukje touren met fotocamera paraat. De weg naar Nattavaara was volgens Jaap een plaatje. Dus een kilometer of 80 hebben we in totaal gereden. Dat leverde de volgende mooie plaatjes op.
Via Messaure, één van de vele stuwdammen in deze regio reden we Blåberget op.
Een zijweg ingeslagen en verder hoefden we eigenlijk niet. Wat een sneeuw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten