Sprookjesland en VIPS

Januari was een heerlijke drukke en gezellige maand. Een hele koude maand ook. Met eerst nog sterk wisselende temperaturen werd de tweede week toch echt koud en al snel zaten we op de -25. Een paar dagen later kwam de temperatuur nog lager uit en we hebben dagen lang temperaturen van -33 tot -38 gehad. Je went eraan, prima te doen. Goed aanpellen is het motto. MUTS op riep Hanz dagelijks naar me........Soms luistert ze, soms ff niet pfffffffff opvliegers.

dik ijs op slaapkamerramen

een heldere koude dag levert prachtige kleuren op.

Behalve een bevroren rioleringspijp in het servicegebouw, een bevroren waterleiding in een stuga en krakende en piepende auto's aan alle kanten, is de schade beperkt gebleven. Gelukkig zijn de Skabram mannen erg handig, samen nog handiger! Wat de auto's betreft: je gaat zitten met een plof want de vering doet het ff niet meer bij -38! De aanjager piept de hele tijd omdat alle plastic attributen kneiter hard zijn, spuitbus helpt dan ook niet meer. De accu en motor hebben het te verduren ondanks dat de motorverwarming aan het stroom de hele nacht aanstaat, maar we hebben het overleefd EN genoten ook nog. Kan je genieten met temperaturen rond de -38? JA, het is gewoon geweldig mooi. Heldere koude dagen, de zon die zich weer kort en steeds langer laat zien, levert prachtige kleuren op. En eenmaal binnen is 18 graden een genot! De eerste winter in Lapland, om nooit te vergeten! Gelukkig is het nog niet voorbij.

We hadden vele gasten in de stuga´s en nadat ze ons allemaal bedankt hadden voor het warme onthaal en de heerlijke vakantie die ze hebben gehad, gingen we onze eigen VIPS´s maar eens ophalen in Luleå.
Dinsdag 14 januari! Uiteraard is een rit naar Luleå nooit een rit zonder een boodschappenlijstje. Uiteraard ook weer veel "mannedingen". Zoveel dat ik blij was dat Jaap zelf ook maar meeging. Scheelde voor mij uren zoeken. Als altijd toch weer op een holletje door de winkels heen. Behalve dat de winkels erg groot zijn, ook erg warm. Met -25 winkelen, met dikke jas, lange extra onderbroek, handschoenen én muts snap je dat je het buiten goed uithoudt maar binnen aflegt. Dan nog een opvliegertje erbij van mijn kant........pffffffffff eruit!

Keurig op tijd waren wij op het vliegveld en keurig op tijd landde het vliegtuig waar ze in zouden moeten zitten. Na enkele minuten, het vliegveld is niet erg groot, stonden ze sneller voor mijn neus dan ik had verwacht. Sjouk en Hilda. Snel even de bagage van de band geplukt en hup, naar buiten de Laplandse kou in. Met al onze boodschappen en hun bagage paste alles maar net in de auto. Een rit van 2 1/2 uur naar Jokkmokk. Natje en droogje was voor gezorgd. Al snel stak het eerste hert over en later zelfs nog rendieren gezien. Eenmaal thuis konden de dames rustig uitpakken en onderwijl stond Ollie aan het fornuis. Eenmaal klaar voor het eten begreep ik waarom de term "mijn tas is dan lichter" werd gebruikt.

Opeens stond de tafel vol met cadeautjes uit die leuke grote Zweedse winkel! Wat een verrassing en ook nog de spullen die ik zelf al had gezien via de website! Super leuk. Ook de 9kusjes waren aardig heel overgekomen! Bedankt Anita voor de tip aan de dames!!  'S avonds nog even naar buiten en ja hoor. Heel flauw maar toch, Noorderlicht. Dinsdagavond krijgen we nog even een kort bezoekje van Karin en Yuha, die ons woensdag met de hondensledetocht mee zullen nemen.  Maarrrrrrrrrrr.
Waar we al bang voor waren. het is te koud melden ze.
Als het kouder is dan -25 gaat het niet door.
Bij hen is het nog iets kouder dan bij ons.
Dus verschuiven we naar een andere dag op afroep.

Als we de volgende ochtend aan het ontbijt willen gaan, krijgen we een belletje van Karin. Ik word meteen extra blij want dat betekent..... de temperatuur is goed genoeg voor de tocht dus hup opschieten. Ontbijten en  in de extra warme kleding. Even stoppen natuurlijk voor foto's onderweg...tis maar 10 km rijden maar zo mooi. Door de hogere luchtvochtigheid van de rivier is de wereld hier letterlijk bevroren. Het leven staat even stil.

Sjouk en Hilda krijgen nog wat extra dikke kleding aangetrokken door Karin want stilzitten op een slee is koud. Olga en Jaap doen daarna even een fotoshoot....

Dan gaan we de honden begroeten en de honden gillen het uit van plezier. Vooral als ze één voor één voor de slee worden gespannen. Olga heeft een privé slee met chauffeur Yuha. Jaap..............mag op de fonkelnieuwe snowscooter. Hout mee, tas eten mee. De honden zijn in hun hum en trappelen steeds harder van ongeduld. Dan gaat het grote hek open, het anker van de slee gaat los............en stilte! De honden zijn direct muisstil en brengen ons in galop over het ijsmeer, door het bos en uiteindelijk, na een heerlijke tocht, bij de picknickplaats. Het is best koud dus snel wordt het vuur aangemaakt.

Yuha leert ons ook nog hoe je vuur kunt maken als je in de wildernis verloren bent. Daarna doen Jaap en Hilda nog een dansje om warm te blijven. Het (sneeuw)water kookt al snel en dan krijgen we een bakje warme chocomelk. Onderwijl wordt het eten klaargemaakt in alle rust. We kunnen genieten van de natuur, foto's maken en een zeer aangenaam gezelschap. De hondjes liggen onderwijl te rusten en krijgen een aai over hun bol. Na een dik uur maken we ons weer op voor vertrek. Jassen dicht, muts op, handschoenen aan. Alles opgeruimd. De honden worden al onrustig, beginnen weer te blaffen en te trappelen. Nu wisselen we van chauffeur. Hilda mag bij Yuha en Sjouk en Olga gaan nu bij Karin. Jaap voorop op de snowscooter. Goed en wel zijn we rond 1700 uur thuis. Moe en voldaan. Rozig van de kou vooral. Nog een glaasje wijn erachteraan wil wel. Met rode konen duiken we later die avond in bed.

Donderdag is nog kouder dan woensdag. De -33 en kouder wordt bereikt en voor de dames is het even wennen. Rustig dagje maken we ervan. Beetje boodschappen doen, even alles bekijken. We maken een klein tripje naar de Poolcirkel. De dagen erna bezoeken we het Sami museum en maken 2 mooie autotochten in de bittere kou. De auto komt niet echt lekker op temperatuur maar het gaat. Inmiddels is het gedaald naar bijna -40.  Snel foto maken en weer auto in. Warme dranken bij je hebben zijn onontbeerlijk. Net als een stroopwafeltje en een boterham.

Omdat we toch nog een keer de sneeuwschoenen onder willen binden doen we nog een kort avondtochtje in het pikkedonker. Lampje op je voorhoofd binden en ja hoor. Het bos in, de dames allemaal achter Jaap aan. Mijn vingers vriezen er zowat af en ik besluit na een kwartier dat ik terug ga. Het hele spul gaat mee. Het is te koud om lang buiten te zijn. Sjouk en Hilda hebben een aardige indruk gekregen van hoe we hier leven, hoe prachtig de natuur is. Hoe koud en dus ook hoe hard het leven hier kan zijn.
Ontelbare foto´s hebben we gemaakt, kiezen is weer moeilijk.

Sjouk en Hilda hebben nog van 2 dagen Stockholm genoten en zijn inmiddels weer terug in NL en terug in de Blauwe Doos. Helaas moesten ze met de bus terug want voor ons kwam de volgende groep van 11 personen al weer aan die dag. Het werk gaat gewoon door, ook als wij bezoek hebben.

Februari wordt ook een super maand en die is inmiddels begonnen. Wordt vervolgd...........